به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد، در یادداشتی نوشت: آب کلمه‌ای با دوحرف که اساس پایداری و زندگی بر روی کره زمین شده و مسئله ی‌چالش‌های آبی در قرن حاضر آنقدر تکرار شده که حتی از زبان عامه هم می‌شنویم که جنگ‌های آینده در سطح جهان بر سر همین دو حرف اتفاق خواهد افتاد.
استان کرمانشاه از مناطق نسبتا پرآب کشور محسوب می‌شود چرا که دو حوضه بزرگ آبخیز کرخه علیا و سیروان را دارد و متوسط بارندگی آن ۴۶۵mm حدودا دو برابر متوسط بارندگی کشور ۲۲۳mm است.
اما حال و روز آب در کرمانشاه که به زبان قدیمی‌ها به دیار "آو و کوچِک" معروف بوده در وضعیت مطلوبی به سر نمی‌برد، هر روز بیشتر از دیروز به خط پایان نزدیک می‌شود در این بین بی‌درایتی مسئولان استان سرعت این روند را بیشتر هم می‌کند.
کارشناسان، کمبود آب استان را ناشی از دو پدیده خشکسالی و برداشت بیش از حد توان آب‌های سطحی و آبخوانهای زیرزمینی می‌دانند به گونه‌ای که اکثر دشتهای استان دیگر توان بهربرداری از آب‌های زیرزمینی را نداشته تا جایی که ۱۴ دشت ممنوعه و ۳ دشت ممنوعه بحرانی اعلام شده‌اند.
در مقابل با خشکسالی شاید دست ما خالی باشد اما مقابله با برداشت بی‌رویه و بیش از حد مجاز چطور؟ بر اساس آمار منتشر شده ۱۷۳۶۳ حلقه چاه در استان وجود دارد که ۳۴ درصد آن غیر مجاز است اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود چرا که چاههای شناسایی نشده و ظرفیت برداشت واقعی از چاهها برای ما و مسئولین تلاشگر همچنان در هاله دهشتناکی از ابهام است.
فرسودگی ۵۰ درصدی تاسیسات انتقال و توزیع آب شرب و نبود مخازن ذخیره کافی، استفاده از آب شرب تصفیه شده جهت آبیاری فضای سبز از دیگر عوامل مهم بی‌آبی کرمانشاه است.
مگر برنامه‌ریزی و اجرای چند طرح کوتاه مدت اعم از پلمب کردن چاههای بدون مجوز، نصب کنتور حجمی برچاهها، عدم صدور پروانه جدید حفر چاه در آبخوان‌ها، جدا‌سازی منابع تامین آب شرب و فضای سبز از هم چقدر وقت شریف مسئولان را به خود اختصاص می‌دهد که سالهاست قدمی برای بهبود وضعیت آب آنطور که باید و نه شاید برداشته نشده است.
بی شک استفاده از آب سدها که منجر به بهربرداری کمتر از آب‌های زیرزمینی و کمک به آبخوان هاست یکی از پاسخهای مثبت و موثر بر بی‌آبی و خشکسالیست اما موضوع برخی سدهای استان هم خود مثنوی پرغصه ایست که از آن اول به خدا و بعد به استاندار محترم و انقلابی تازه وارد پناه می‌بریم.
جناب استاندار از سد داریان و طرح گرمسیری وهزینه‌های بی‌شمارش، درصد اثر پروژه بر دشتهای تحت پوشش، تاسیسات به سرقت رفته برایتان گفته اند؟ انتقال آب شرب دراز مدت شهر کرمانشاه از سدگاوشان و تصفیه خانه مربوطه چطور؟ سدکبوترلانه کنگاور و سد زمکان دالاهو چه؟ حتی اگر به شما نگفته‌اند، شما به عنوان استاندار کرمانشاه از خود بپرسید " آزموده را آزمودن رواست؟ "
هرچند عمر سمت شما دراین جایگاه به ماه نکشیده اما قطعا دستتان آمده که جمعی در دورهمی‌هایشان بدنبال انتصابات استان‌اند، از آن جمع و سنخیت‌شان با افراد ناکارامد آزمون پس داده نمی‌خواهم بگویم فقط می‌خواهم از درد استان و ضربه‌های جبران ناپذیر حوضه‌ای بگویم که وقتی استادم 12سال پیش هنگام درس "آب‌های زیرزمینی" و "شبکه‌های آبرسانی شهری" دانشگاه از آن می‌گفت از فرط عصبانیت گمان سکته‌اش می‌رفت و با هول و ولا آب بدستش می‌رساندیم چرا که متخصص است و درد را تا عمق جانش می‌فهمد. حال من از شما می‌پرسم آیا مسئولین آب منطقه‌ای کرمانشاه متخصص‌اند و دلسوز؟ دلسوزند و چنین بی‌پروا؟ که چوب حراج بگذارند بر منابع جبران ناپذیر آب، زمین‌های در طرح قرار گرفته بومیان ناراضی از فروش، هزینه‌های هنگفت و چند صد میلیاردی سدها؟ تا آنجا پیش روند که از خط لوله‌های اصلی آب شرب تانکرهای آبپاشی فضای سبز شهر را پر کنند و عملا هشدارهای خود به مردم من باب صرفه جویی در مصرف آب را به سخره بگیرند؟
و القصه آنکه این منصب هرچقدر برای مدیرعامل آب منطقه کرمانشاه شیرین باشد برای دشتهای ممنوعه، رودهای قره سو، سیروان، گاورود، کبوترلانه و مردمان دلیرش تلخ است.
- انتهای پیام/