به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد ،شهید «شیر ولی حسنی شافع» پنجم مرداد ۱۳۲۰ در روستای سرخلیجه از توابع شهرستان سنقر به دنیا آمد. پدرش حسین و مادرش بیگ زاده نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. ۲۵ مهر ۱۳۶۳ در مریوان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر شهید مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و ۱۲ اردیبهشت ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
*وصیت‌نامه شهید
با درود بر روان پاک شهیدان صدر اسلام و سرور آزادگان حسین ابن علی (ع) که به ما درس آزادگی آموخت.
درود و سلام به شهیدان راه حق و حقیقت انقلاب اسلامی ایران به‌رهبری امام امت از بسیج، سپاه، ارتش و نظامی و انتظامی و نیروهای مردمی و مردم همیشه در صحنه ایران پشت جبهه‌های حق علیه باطل وصیت نامه خود را آغاز می‌کنم.
همسرم و فرزندان عزیزم! اگر سعادت داشتم و در راه اسلام شهید شدم، مبادا از برادران و زن و فرزند و بستگانم کسی نگران باشد. چرا که اولین آرزوی من این بود که به فرمان امام به جنگ با صدام و دشمنان اسلام و خدا بیایم یا به پیروزی نهایی برسیم و زیارت کربلای امام حسین (ع) نصیبمان شود یا با جنگ کفار به شهادت برسیم.
به‌دستور امام امت به جبهه جنگ آمده‌ام چون فرمودند: هر کس توانایی رزمی دارد باید به جبهه برود اگر سعادت داشتم و به شهادت رسیدم هر کسی خواست به خانواده من تسلیت بگوید تبریک بگوید خیلی وقت است که من آرزوی شهادت در دلم بود. بعد از من نماز را فراموش نکنید. امام امت را تنها نگذارید تفنگ و سنگر مراترک نکنید. دوستان عزیزم برای حسین (ع) گریه کنید. فرزندان عزیزم در عزای من صبور باشید برای پیروزی رزمندگان و امام دعا کنید.
انتهای پیام/