به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز یک خطبه از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.

لَبِئْسَ لَعَمْرُ اللَّهِ سُعْرُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ، تُكَادُونَ وَ لَا تَكِيدُونَ وَ تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلَا تَمْتَعِضُونَ. لَا يُنَامُ عَنْكُمْ وَ أَنْتُمْ فِي غَفْلَةٍ سَاهُونَ. غُلِبَ وَ اللَّهِ الْمُتَخَاذِلُونَ وَ ايْمُ اللَّهِ إِنِّي لَأَظُنُّ بِكُمْ أَنْ لَوْ حَمِسَ الْوَغَى وَ اسْتَحَرَّ الْمَوْتُ قَدِ انْفَرَجْتُمْ عَنِ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ انْفِرَاجَ الرَّأْسِ.
وَ اللَّهِ إِنَّ امْرَأً يُمَكِّنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ يَعْرُقُ لَحْمَهُ وَ يَهْشِمُ عَظْمَهُ وَ يَفْرِي جِلْدَهُ لَعَظِيمٌ عَجْزُهُ ضَعِيفٌ مَا ضُمَّتْ عَلَيْهِ جَوَانِحُ صَدْرِهِ. أَنْتَ فَكُنْ ذَاكَ إِنْ شِئْتَ، فَأَمَّا أَنَا فَوَاللَّهِ دُونَ أَنْ أُعْطِيَ ذَلِكَ ضَرْبٌ بِالْمَشْرَفِيَّةِ تَطِيرُ مِنْهُ فَرَاشُ الْهَامِ وَ تَطِيحُ السَّوَاعِدُ وَ الْأَقْدَامُ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ ذَلِكَ ما يَشاءُ.

ترجمه:

به خدا سوگند، شما ابزار نامناسبی برای افروختن آتش نبرد هستید. فریب می‌خورید، اما توان فریب‌دادن ندارید. سرزمین شما پیاپی به تصرف دشمن درمی‌آید و شما هیچ پروایی ندارید. دشمن همواره بیدار و هوشیار است، اما شما در غفلتی عمیق به سر می‌برید. 

به خدا سوگند، شکست سهم کسانی است که از یاری یکدیگر دست می‌کشند. سوگند به خدا، اگر آتش جنگ درگیرد و سوز مرگ شما را فرا گیرد، از گرد فرزند ابوطالب، همچون سر از تن جدا خواهید شد و پراکنده می‌شوید. 

به خدا سوگند، هر که دشمن را بر جان خود مسلط سازد، تا گوشت او را بخورد، استخوانش را بشکند و پوستش را بدرد، نشان عجز و ناتوانی بزرگ و قلبی کوچک و ضعیف دارد. 

اما من، به خدا سوگند، از پا نخواهم نشست و پیش از آن‌که دشمن فرصت یابد، با شمشیر آبدیده ضربه‌ای چنان وارد خواهم ساخت که استخوان‌های سرش را متلاشی کند، بازوان و قدم‌هایش را جدا سازد، و آنگاه کار را به خواست خداوند بسپارم.

منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام

انتهای خبر/