نصرالله شفیعی در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: نفوذ غرب در کشورهای اسلامی همواره با دین‌زدایی همراه بوده است. این مسئله کاملاً روشن است، زیرا قدرت‌های سلطه‌گر به خوبی دریافته بودند که برای تثبیت سلطه خود باید موانع موجود را یکی پس از دیگری از میان بردارند. بزرگ‌ترین مانع در این مسیر، نوع نگاه مردم به غرب بود. مردم باید می‌پذیرفتند که غرب برای غارت نیامده، بلکه برای عمران و آبادی آمده است.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی افزود: به همین دلیل، قدرت‌های سلطه‌گر در آغاز ورود به کشورهای اسلامی، شعار استعمار سر دادند؛ استعمار در لغت به معنای آبادانی و عمران است. اما وقتی عملکرد این کشورها بر خلاف این شعار بود و به جای آبادانی، به چپاول منابع پرداختند، به مرور واژه «استعمار» معنای حقیقی خود را از دست داد و به نماد غارت و چپاول قدرت‌های استکباری تبدیل شد.

شفیعی گفت: در چنین فضایی، اگر افکار عمومی جامعه پذیرای حضور غربی‌ها نمی‌بود، آن‌ها به‌راحتی نمی‌توانستند بر منابع این کشورها تسلط پیدا کنند. از این رو، غربی‌ها به‌خوبی فهمیدند که آنچه فکر مردم کشورهای اسلامی را شکل می‌دهد، اعتقادات دینی آن‌ها است و به همین دلیل، مبارزه با دین را به‌عنوان راهبرد اصلی خود انتخاب کردند.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: در ایران، این روند از اواخر سلطنت ناصرالدین‌شاه و با فراهم شدن زمینه نفوذ غربی‌ها آغاز شد. دین‌ستیزی غربی‌ها به‌موازات حضورشان در ایران، کلید خورد و به‌تدریج پایه‌های اعتقادی جامعه را هدف قرار داد.

وی در ادامه سخنان خود، با استناد به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی گفت: معظم‌له در خصوص ریشه‌های دین‌ستیزی غربی‌ها در ایران می‌فرمایند: «از وقتی که ترشحات و نشانه‌ها و طلیعه‌های فرهنگ غرب، به صورت قصه و نقشه – نه به‌صورت طبیعی و آنچه لازمه زندگی عمومی بشر باشد – به کشور ما سرازیر شد، از اواخر سلطنت ناصرالدین شاه، مبارزه با دین و تلاش برای منزوی کردن دین هم شروع شد… منزوی کردن علمای دین، منزوی کردن دین، و استخدام نیروهایی برای مقاصد خبیث در جامعه، به جامعه‌ای می‌انجامد که تنها در ابزار زندگی پیشرفت کرده، اما جنبه معنوی آن ناقص است».

شفیعی تصریح کرد: مبارزه با دین توسط غرب تحت عنوان مدرنیته همچنان ادامه دارد. غربی‌ها با کمک عوامل داخلی، چنین القا کردند که اسلام با مدرنیته در تضاد است. البته این موضوع بستگی به تعریف ما از مدرنیته دارد. اگر مدرنیته به‌معنای پیشرفت علمی در خدمت رفاه بشر و تسلط انسان بر طبیعت از طریق علم باشد، نه‌تنها در تعارض با اسلام نیست، بلکه مورد حمایت آن نیز هست.

وی گفت: مدرنیته‌ای که غرب و روشنفکران غرب‌زده داخلی دنبال می‌کنند، در دل خود اباحه‌گری، دین‌ستیزی و جدایی دین از حکومت را دارد. آن‌ها با توجیه دفاع از ارزش‌های نوین بشری به مخالفت با اسلام می‌پردازند؛ در حالی‌که اسلام مبتنی بر منطق است و آموزه‌های آن با فطرت انسانی سازگار است.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی تأکید کرد: اسلام هرگز با رفاه بشر و پیشرفت مخالفت ندارد، اما لذات دنیوی در نگاه اسلام هدف غایی نیستند. هدف اصلی دین، رشد معنوی، رسیدن به مکارم اخلاقی و تعالی روح انسان است.

وی افزود: اسلام انقلابی که منافع غرب را به خطر می‌اندازد، آماج حملات غرب‌زده‌ها قرار می‌گیرد. اما اسلامی که خنثی و بی‌تأثیر باشد، حتی مورد حمایت آن‌ها نیز قرار می‌گیرد. در واقع، غرب‌زده‌ها پادوهای دین‌ستیزی در جهان اسلام هستند.

انتهای خبر/