به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و معنی آیات ۶۸ تا ۷۸ سوره مبارکه الرحمن و آیات ۱ تا ۱۶ سوره مبارکه واقعه به شرح زیر است:

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ

فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾

در آن دو بهشت نیز هرگونه میوه خوش و خرما و انار بسیار است. (۶۸)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ (۶۹)

فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾

در آن بهشتها نیکو زنان با حسن و جمال بسیارند. (۷۰)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۱﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ (۷۱)

حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ ﴿۷۲﴾

حورانی در سراپرده‌های خود (مستور از چشم بیگانگان). (۷۲)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۳﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ (۷۳)

لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۷۴﴾

که پیش از شوهران دست هیچ کس از جن و انس بدان زنان نرسیده است (۷۴)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۵﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ (۷۵)

مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ ﴿۷۶﴾

در حالتی که بهشتیان (با حور العین) بر رفرف سبز (وجد و عزّت) و بساط زیبا (ی فخر و دولت) تکیه زده‌اند. (۷۶)

فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۷۷﴾

(الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟ (۷۷) 

تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ ﴿۷۸﴾

بزرگوار و مبارک نام پروردگار توست که خداوند جلال و عزّت و احسان و کرامت است. (۷۸)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴿۱﴾

هنگامی که آن واقعه بزرگ (قیامت) واقع می‌گردد. (۱)

لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿۲﴾

که در وقوعش هیچ کذب و جای هیچ شک و ریب نیست. (۲)

خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿۳﴾

آن روز (قومی را به دوزخ) خوار و ذلیل کند و (طایفه‌ای را به جنّت) سربلند و رفیع گرداند. (۳)

إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿۴﴾

آن‌گاه که زمین شدید به حرکت و لرزه در آید (۴)

وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿۵﴾

و کوههای سخت متلاشی شوند (۵)

فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا ﴿۶﴾

و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند (۶)

وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿۷﴾

و شما خلایق بر سه دسته مختلف شوید (۷)

فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۸﴾

گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست! (۸)

وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۹﴾

و گروهی ناراستان، اصحاب شومی و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است (۹)

وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿۱۰﴾

و (طایفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ایمان) بر همه پیشی گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم یافتند. (۱۰)

أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۱۱﴾

آنان به حقیقت مقربان درگاهند (۱۱)

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿۱۲﴾

آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّمند (۱۲)

ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾

آنها جمعی بسیار از امم پیشینیان هستند (۱۳)

وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿۱۴﴾

و عدّه قلیلی از متأخّران (یا بسیاری از مقدّمان امّت محمّد ص و قلیلی از مردم آخر زمان این امّت باشند) (۱۴)

عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿۱۵﴾

آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند (۱۵)

مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿۱۶﴾

همه (شادان) با یاران و دوستان رو به روی یکدیگر بر آن سریرهای عزّت می‌نشینند (۱۶)

انتهای خبر/