به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهید «علیرضا یوسف‌پور»، در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و متعهد به دنیا آمد. 

وی از همان آغاز در محیطی مذهبی و معنوی تربیت یافت و دوران نوجوانی خود را با حضور فعال در جلسات مذهبی و تلاش برای درک عمیق مفاهیم اسلامی سپری کرد. 

در ایام اولیه انقلاب اسلامی و با توجه به نیاز کشور به حضور جوانان در صحنه‌های انقلابی، علیرضا درس را رها کرد و به همراه جمعی از دوستان و همرزمانش در بسیاری از تظاهرات و راهپیمایی‌ها، تکثیر اعلامیه‌ها و درگیری با مأموران رژیم پهلوی، نقش بسزایی ایفا کرد. 

در روز اول فروردین ۱۳۵۸، یعنی تنها یک ماه و هفت روز پس از پیروزی انقلاب، به منظور مبارزه با ضدانقلاب، به همراه گروهی از دوستان خود، همچون شهیدان امیر و حسین اشک تلخ و امیرمنصور شاهرضایی، به سوی کردستان عزیمت کرد. 

پس از مواجهه با سختی‌ها و مشقت‌های فراوان، به شهر کرمانشاه بازگشت و در جبهه داخلی علیه منافقان و توطئه‌گران جنگید و از هیچ گونه فداکاری در جهت حفاظت از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی دریغ نکرد. 

شهید «علیرضا یوسف‌پور» بارها نامش در روزنامه‌های گروهک‌های مزدور و ضدانقلاب به‌چاپ رسید؛ در آغاز جنگ تحمیلی، برادرانش به جبهه‌های سرپل ذهاب اعزام شدند و علیرضا نیز در خط مقدم جبهه در برابر نیروهای بعثی عراق می‌جنگید. 

وی در این دوران بر اثر اصابت خمپاره دشمن مجروح شد و مدتی را در بیمارستان پادگان ابوذر، سپس در بیمارستان کرمانشاه و بعد از آن برای ادامه درمان به تهران گذراند. 

پس از بازگشت از تهران، علیرضا تصمیم به بازگشت به جبهه گرفت، با توجه به ارادت خاصی که به روحانیت داشت، به همراه یکی از دوستان خود مسئولیت حفاظت از روحانی شهید «بهاءالدین محمدی‌عراقی» را بر عهده گرفت. 

در شبی تاریک، هنگام بازگشت از مسجد بعد از نماز مغرب و عشا، این دو مجاهد فداکار مورد حمله گروهک‌های منافقین قرار گرفتند و به شهادت رسیدند. 

شهید «علیرضا یوسف‌پور» با فداکاری‌های خود در جبهه‌های مختلف، نمونه‌ای از جانفشانی و ایثار برای نظام اسلامی بود و در نهایت جان خود را فدای اعتقادات و آرمان‌های انقلاب اسلامی کرد، یاد و خاطره او همیشه گرامی خواهد ماند. 

منبع: نوید شاهد

انتهای خبر/