در خطبه چهل و ششم نهج‌البلاغه آمده است:
دعاى سفر
در خطبه چهل و ششم نهج‌البلاغه، امام علی (ع) به بیان دعایی پرداخته‌اند که مضمون آن به سختی‌های سفر و نیاز انسان به پناه‌جویی در پروردگار هنگام ترک وطن و نگرانی از وضعیت خانواده و اموال بازمی‌گردد.
در خطبه چهل و پنجم نهج‌البلاغه آمده است:
ضرورت ستايش پروردگار
در خطبه چهل و پنجم نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی (ع) با بیانی عمیق و نورانی بر ضرورت ستایش پروردگار تأکید می‌فرمایند؛ پروردگاری که رحمتش پایان‌ناپذیر، آمرزشش فراگیر و نعمت‌هایش همواره جاری است.
در خطبه چهل و چهارم نهج‌البلاغه آمده است:
تأسف از فرار مصقله
در خطبه چهل و چهارم نهج‌البلاغه، حضرت علی (ع) با تأسف از فرار مصقله، یکی از شخصیت‌های زمان خود، سخن می‌گویند و به نقد عملکرد او در میدان‌های سخت و موقعیت‌های حساس می‌پردازند.
در خطبه چهل و دوم نهج‌البلاغه آمده است:
هشدار امیرالمؤمنین (ع) درباره فتنه هوای نفس
در خطبه چهل و دوم نهج‌البلاغه، حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) با نگاهی حکیمانه و هشداردهنده، به یکی از بزرگ‌ترین فتنه‌های درونی انسان یعنی پیروی از هوای نفس اشاره می‌فرمایند.
در خطبه سی و چهارم نهج‌البلاغه آمده است:
علل عقب‌ماندگى مردم كوفه
در خطبه سی و چهارم نهج‌البلاغه از علل عقب‌ماندگى مردم كوفه سخن گفته شده است.
در خطبه سی و چهارم نهج‌البلاغه آمده است:
نكوهش از سستى و نافرمانى كوفيان
در خطبه سی و چهارم نهج‌البلاغه از سستى و نافرمانى كوفيان سخن گفته شده است.
