به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۸۹ تا ۹۳ سوره مبارکه بقره به شرح زیر است:

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به‌ نام خداوند بخشنده مهربان

(وَ لَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَ کَانُوا مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَی الَّذِینَ کَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُوا کَفَرُوا بِهِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الْکَافِرِینَ)۸۹
و هنگامى که از طرف خداوند، کتابى براى آنها آمد که هماهنگ با نشانه هایى بود که با خود داشتند، و پیش از این، به خود نوید (آمدن این کتاب و) پیروزى بر کافران را مى دادند، با این همه، هنگامى که این (کتاب، و پیامبرى) را که شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند; پس لعنت خدا برکافران باد!

(بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن یَکْفُرُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ بَغْیًا أَن یُنَزِّلَ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَیٰ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَیٰ غَضَبٍ ۚ وَ لِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ)۹۰
آنها در مقابل بهاى بدى، خود را فروختند; که به آیاتى که خدا فرستاده بود، کافر شدند. و از روى حسادت گفتند چرا خداوند به فضل خویش، بر هر کس از بندگانش بخواهد، آیات خود را نازل مى کند؟! از این رو به خشمى بعد از خشمى (از سوى خدا) گرفتار شدند. و براى کافران مجازاتى خوارکننده است.

(وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَ یَکْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِیَاءَ اللَّهِ مِن قَبْلُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ)۹۱
و هنگامى که به آنها گفته شود «به آنچه خداوند نازل فرموده، ایمان بیاورید!» مى گویند «ما به چیزى ایمان مى آوریم که بر خود ما نازل شده است.» و به غیر آن، کافر مى شوند; در حالى که حق است; و با نشانه هایى که بر آنها نازل شده، هماهنگ مى باشد. بگو «اگر (راست مى گویید، و به آیاتى که بر خودتان نازل شده) ایمان دارید، پس چرا پیامبران خدا را پیش از این، به قتل مى رساندید؟!»

(وَ لَقَدْ جَاءَکُم مُّوسَیٰ بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَالِمُونَ)۹۲
و (نیز) موسى آن همه دلایل روشن براى شما آورد، و شما پس از (غیبت) او، گوساله را (براى پرستش) انتخاب کردید; در حالى که ستمکار بودید.

(وَ إِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَکُمْ وَ رَفَعْنَا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَیْنَاکُم بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا وَ عَصَیْنَا وَ أُشْرِبُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا یَأْمُرُکُم بِهِ إِیمَانُکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ)۹۳
و (به یاد آورید) زمانى را که از شما پیمان گرفتیم; و کوه طور را بر فرازتان برافراشتیم; (و گفتیم) «آنچه را (از آیات و فرمان ها) به شما داده ایم با قدرت بگیرید، و بشنوید (و اطاعت کنید).» آنها گفتند «شنیدیم; ولى مخالفت کردیم.» و دلهاى آنها، بر اثر کفرشان، با محبّت گوساله آمیخته شد. بگو «ایمان شما، چه فرمان بدى به شما مى دهد، اگر ایمان دارید!»

وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَیٰ ۖ کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ ۖ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَٰکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿۵۷﴾
و ابر را بر شما سایبان قرار دادیم; و «مَنّ» (نوعى صمغ شیرین گیاهان) و «سلوى» (پرنده اى مانند بلدرچین) را براى شما فرستادیم ; (و گفتیم) «از نعمتهاى پاکیزه اى که به شما روزى داده ایم بخورید;» و (آنها کفران کردند، ولى با این کار;) آنها به ما ستم نکردند; بلکه به خود ستم مى نمودند (۵۷)

انتهای خبر/