حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجواد مهری در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: یکی از بزرگ‌ترین خطاهای ما این است که مرگ را فراموش کرده‌ایم؛ فراموشی مرگ، ریشه بسیاری از لغزش‌ها و غفلت‌هاست، وقتی انسان بداند که این دنیا ایستگاه موقت است و دیر یا زود باید از آن کوچ کند، دیگر نمی‌تواند آسوده و بی‌تفاوت نسبت به رفتار و اعمالش زندگی کند.

این کارشناس مذهبی ضمن نقل قول از آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی گفت: اینکه انسان باید از خواب غفلت بیدار شود، اصلی است که در سیره شهدا به وضوح دیده می‌شود؛ یاد مرگ، انسان را به بازنگری در خود، به اصلاح رفتار و به توبه و بیداری دعوت می‌کند؛ اگر مرگ در ذهن ما زنده باشد، دل زنده می‌ماند.

به گفته وی، ما باید در مواجهه با زندگی، همواره به یاد داشته باشیم که این دنیا خانه همیشگی ما نیست، بسیاری از بزرگان دین، از جمله پیامبر مکرم اسلام (ص)، بارها بر ضرورت آمادگی برای سفر آخرت تأکید کرده‌اند؛ وقتی می‌دانیم که زندگی ابدی در پیش داریم، چطور می‌توانیم بدون معاینه فنی نفس و رفتار، آسوده زندگی کنیم؟

مهری با اشاره به عبارت «معاینه فنی»، آن را استعاره‌ای از بازنگری درونی دانسته و ادامه داد: همان‌طور که خودروها نیاز به معاینه فنی دارند، انسان هم باید مدام خودش را در آینه قرآن و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) ببیند و اگر ایرادی هست، باید اصلاح شود، نه انکار.

این کارشناس مذهبی از تجربه‌ای شخصی یاد کرد و گفت: یکی از دوستان قدیمی‌ من که در یکی از شهرستان‌ها زندگی می‌کرد، به شدت بیمار شد، وقتی برای دیدارش رفتیم، همسرش مشغول شکستن قند برای مجلس ترحیم بود، چند هفته بعد که بازگشتیم، دیدیم او زنده است اما همسرش که برای مرگ او برنامه‌ریزی می‌کرد، سکته کرده و از دنیا رفته بود.

وی این ماجرا را شاهدی بر این دانست که مرگ بی‌خبر می‌آید و هیچ‌کس از آن گریزی ندارد و تأکید کرد: مرگ اختصاص به پیر یا بیمار ندارد؛ بسیاری از جوانان و افراد به ظاهر سالم هم ناگهانی می‌میرند، لذا نباید مرگ را از یاد برد یا آن را تنها مربوط به دیگران دانست.

مهری افزود: یاد مرگ نه‌تنها عامل بازدارنده از گناه است، بلکه به انسان شجاعت، صداقت و معنویت عطا می‌کند و کسی که بداند هر لحظه ممکن است وقت رفتنش برسد، چگونه می‌تواند به دیگران ظلم کند؟

وی در ادامه با استناد به آیات سوره آل عمران و سوره یوسف، مرگ با ایمان و اسلام را اصلی قرآنی دانسته و گفت: وقتی خدای رحمان در قرآن کریم می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» یعنی نروید مگر با ایمان کامل؛ مشخص می‌شود نوع مرگ اهمیت دارد، نه فقط اصل آن.

این کارشناس مذهبی تأکید کرد: باید تمام لحظات عمر را با این نگاه سپری کرد که در حال آماده‌سازی خود برای سفر آخرت هستیم، اگر باور داشته باشیم که باید این دنیا را ترک کنیم، دیگر مال دنیا و رقابت‌های ناسالم، ارزش چندانی برای ما نخواهد داشت.

وی اشاره‌ای به روایت مشهور پیامبر (ص) کرد که فرموده‌اند: «سه چیز از اختیار شما خارج است: آمدن به دنیا، ماندن در دنیا، و رفتن از دنیا»؛ گفت: بر این اساس باید پذیرای این واقعیت باشیم و تمرکز خود را بر چگونگی زندگی و چگونگی مرگ بگذاریم.

مهری ادامه داد: گاهی به مجالس ترحیم می‌رویم اما خودمان را فراموش می‌کنیم، یکی از اشکالات جدی جامعه ما همین فراموشی مرگ و معاد است وقتی مرگ را به عنوان بخشی از زندگی ببینیم، نگاه ما به همه چیز تغییر می‌کند.

وی تصریح کرد: یکی از جدی‌ترین ضعف‌های انسان فراموشی یقین به مرگ است؛ ما آن را به دیگران نسبت می‌دهیم اما غافل از آن هستیم که اجل بی‌خبر می‌آید، نه با دعوت‌نامه یا خبر قبلی او می‌آید؛ بی‌توجه به سن و سال، موقعیت و جایگاه.

این کارشناس مذهبی گفت: پیرزنی را دیدم که برای خودش قبر خریده بود اما بعدها نوه‌اش در همان قبر دفن شد که این موضوع نشان می‌دهد که در این مسیر اختیار با ما نیست، تنها چیزی که در دست ماست، آماده‌سازی برای این سفر است.

وی با اشاره به بخشی از روایت امام حسین(ع) گفت: ما همه مسافر هستیم؛ سفر به دیاری که قرار نیست بازگردیم، شهدا با آگاهی و آمادگی قدم در این راه گذاشتند و امروز هم اگر کسی بخواهد رضایت خدا را جلب کند، باید مسیر خود را اصلاح کند.

مهری تأکید کرد: اگر کسی به معاینه فنی نرود، معلوم نیست که در وقت مرگ در چه وضعیتی باشد، لحظه رفتن لحظه‌ای است که باید با ایمان و معرفت همراه باشد، وگرنه حسرت جاودان بر دل خواهد نشست.

وی گفت: جوان، میان‌سال، کهن‌سال؛ همه باید باور کنیم که یک روزی باید این دنیا را ترک کنیم مهم نیست چند سال داریم؛ مهم آن است که آماده باشیم، چون مرگ، ناگهانی و بی‌خبر می‌آید.

مهری تأکید کرد: مرگ، پایان نیست، آغاز مسیری است که باید برای آن از امروز توشه برداریم، اگر اکنون خود را اصلاح نکنیم، در آن روز بزرگ چیزی جز پشیمانی برایمان باقی نمی‌ماند، اکنون زمان اصلاح است، نه فردا که شاید نباشیم.

 انتهای خبر/