اختلافات مدیریتی از عوامل افت کشتی کرمانشاه است

محمد حسین‌زاده در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: افت کشتی کرمانشاه مسئله‌ای تک‌بعدی نیست، بلکه مجموعه‌ای از عوامل مختلف موجب شده این رشته پرافتخار از جایگاه گذشته خود فاصله بگیرد، برای بازگشت به مسیر موفقیت باید ریشه‌ها و علل این وضعیت به‌درستی شناسایی شوند. 

وی با اشاره به نقش ورزش آموزشگاهی در پرورش استعدادهای کشتی، افزود: ورزش مدارس پایه اصلی تربیت قهرمانان است و متأسفانه طی سال‌های اخیر به دلایل مختلف از جمله کمبود حمایت و امکانات، دچار رکود شده است، این ضعف، آثار مستقیمی بر سطح قهرمانی استان گذاشته است. 

معاون ورزش قهرمانی اداره‌کل ورزش و جوانان استان کرمانشاه تصریح کرد: استان کرمانشاه به‌دلیل صنعتی نبودن، از حضور حامیان مالی قدرتمند محروم است و این مسئله سبب شده حمایت مالی لازم برای بیمه ورزشکاران، اعزام به مسابقات، اردوها و تجهیزات فراهم نشود؛ نبود پشتیبانی مالی، روند رشد کشتی را به شدت کُند کرده است. 

حسین‌زاده ادامه داد: از سوی دیگر، اختلافات چندساله میان فدراسیون کشتی و هیأت استان، یکی دیگر از عوامل افت محسوب می‌شود؛ این اختلافات که در سال گذشته به اوج رسید، موجب شد مدیریت هیأت به صورت سرپرستی اداره و برنامه‌ریزی منسجم دچار اختلال شود. 

وی یادآور شد: نتیجه این شرایط، فاصله گرفتن استان از کورس قهرمانی است؛ در حالی که اکنون استان‌هایی نظیر مازندران، خوزستان و تهران در صدر جدول قرار دارند؛ در ترکیب تیم ملی اعزامی به مسابقات جهانی، کرمانشاه نماینده‌ای نداشت و سهم عمده متعلق به این سه استان بود. 

معاون ورزش قهرمانی اداره‌کل ورزش و جوانان استان کرمانشاه با تأکید بر لزوم برنامه‌ریزی دقیق برای احیای جایگاه کشتی استان، خاطرنشان کرد: اگر ورزش آموزشگاهی تقویت، حمایت مالی پایدار جذب، اختلافات مدیریتی برطرف و فعالیت مربیان بر پایه برنامه‌ای مدون ساماندهی شود، می‌توان به بازگشت کرمانشاه به دوران طلایی امیدوار بود. 

حسین‌زاده گفت: کشتی کرمانشاه ظرفیت بالایی دارد و در گذشته قهرمانان بزرگی به کشور معرفی کرده است؛ با هم‌افزایی، برنامه‌ریزی اصولی و پشتیبانی دستگاه‌های مرتبط، می‌توان این جایگاه را احیا کرد و بار دیگر شاهد درخشش کشتی‌گیران استان در میادین ملی و بین‌المللی بود. 

افت کشتی کرمانشاه نتیجه ضعف مدیریتی هیأت‌ها است

امیر ولی‌زاده در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: در سال‌های اخیر، کشتی استان کرمانشاه با افت قابل توجهی مواجه شده و حتی کشتی‌گیرانی در استان وجود ندارند که به تیم ملی دعوت شوند، موضوعی که نیازمند بررسی دقیق است. 

وی افزود: یکی از مهم‌ترین دلایل این افت، ضعف مدیریتی هیأت‌های ورزشی استان است؛ تغییرات مکرر در مدیریت هیأت کشتی پس از دوران محبی‌ها، باعث کاهش ثبات و استمرار برنامه‌های توسعه‌ای شده و انگیزه خانواده‌ها و کشتی‌گیران را کاهش داده است. 

رئیس هیأت کشتی شهرستان گیلانغرب تصریح کرد: عامل دیگر، کم‌دانشی و به‌روز نبودن مربیان است؛ مربیان کنونی از لحاظ فنی، آموزشی و روان‌شناسی به‌روز نیستند و توانایی تعامل مؤثر با نسل دهه هشتادی را ندارند؛ نسلی که تفاوت‌های روان‌شناسی و انگیزشی قابل توجهی با دهه‌های ۶۰ و ۷۰ دارد. 

ولی‌زاده ادامه داد: کاهش تعداد مسابقات نیز یکی دیگر از دلایل مهم افول کشتی استان است؛ برگزاری کمتر مسابقات قهرمانی کشور و بین‌المللی در کرمانشاه، شور و انگیزه کشتی‌گیران را کاهش داده و مانع پیشرفت مستمر و افزایش سطح فنی آن‌ها شده است.
وی خاطرنشان کرد: ترکیب ضعف مدیریتی هیأت‌ها و کم‌دانشی مربیان، همراه با کاهش حمایت قهرمانان پیشکسوت و اختلافات داخلی، ضربه سنگینی به کشتی استان وارد کرده است، این مسائل باعث شده که کشتی کرمانشاه در وضعیت بحرانی قرار گیرد و نیازمند بازسازی فوری باشد. 

ولی‌زاده در پایان گفت: در گذشته، کرمانشاه میزبان مسابقات جام تختی و رقابت‌های بین‌المللی بود و کشتی‌گیران موفق به کسب عناوین آسیایی و جهانی می‌شدند، اما اکنون ضعف‌های ساختاری و مدیریتی مانع استمرار موفقیت‌ها شده و وضعیت کنونی نگران‌کننده است. 

تمرکز روی رده‌های پایه ضرورت امروز استان است

امیررضا احمدی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: نمی‌توان صرفاً یک مورد را برای بررسی مشکلات کشتی کرمانشاه در نظر گرفت، زیرا مسائل متعدد و پیچیده هستند؛ مهم‌ترین نکته این است که در سال‌های گذشته نسلی برجسته در استان وجود داشت که شامل یدالله و ارشک محبی، رضا افضلی و بهمن تیموری بود. 

وی ادامه داد: این نسل توانست حتی در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ دو تا سه ملی‌پوش برجسته به میدان بفرستد، اتفاقی که در تاریخ کشتی کرمانشاه بی‌سابقه بود؛ با این حال، مدیریت ورزش و هیأت کشتی استان در همان دوره توجهی به توسعه رده‌های پایه نکرد و آینده ورزش تحت تأثیر منفی قرار گرفت. 

این خبرنگار حوزه ورزش کشتی تصریح کرد: برخلاف استان‌هایی مانند خوزستان و مازندران که همزمان با موفقیت‌های بزرگسالان روی پایه نیز سرمایه‌گذاری مستمر داشتند، کرمانشاه در ۱۰ سال اخیر به آموزش و تربیت استعدادهای نو در رده‌های پایه بی‌توجه بود، این بی‌توجهی باعث شد نسل جدید کشتی‌گیران استان با کمبود انگیزه مواجه شود. 

احمدی عنوان کرد: یکی از مهم‌ترین مشکلات، فقدان سرمایه‌گذاری و ایجاد انگیزه در کشتی‌گیران است؛ در کرمانشاه هیچ تیمی در لیگ برتر یا لیگ دسته اول حضور نداشت، زیرا به‌دلیل نبود حامی مالی، حمایت مالی کافی فراهم نشد و در نتیجه، نه تیمی شکل گرفت و نه زیرساخت‌های لازم مهیا شد. 

وی تأکید کرد: ضعف مدیریت نیز نقش مهمی در این وضعیت دارد؛ با وجود ظرفیت شرکت‌های بزرگ، پتروشیمی، پالایشگاه، شرکت نفت و شهرداری که می‌توانند منابع مالی قابل توجهی در اختیار کشتی قرار دهند، مدیران ورزشی موفق به جذب حمایت‌ها نشده‌اند و کشتی‌گیران انگیزه کافی برای ادامه فعالیت ندارند. 

این خبرنگار حوزه ورزش کشتی بیان کرد: کرمانشاه فاقد الگو و سرمشقی برای کشتی‌گیران جوان است؛ در مقایسه با شهرستان‌های کوچک شمال کشور مانند جویبار که قهرمانان جهان همچون حسن یزدانی و کمیل قاسمی را معرفی کرده‌اند، استان ما نتوانسته نمونه‌ای الهام‌بخش ارائه دهد و نسل جدید انگیزه کافی برای ورود به کشتی ندارد. 

احمدی ادامه داد: حتی زمانی که قهرمانان جوانی مانند سبحان یاری در مسابقات جهانی جوانان درخشیدند، روی آن‌ها مانور تبلیغاتی انجام نشد و رسانه‌ها کمتر به معرفی آن‌ها پرداختند؛ اگر این اقدامات صورت می‌گرفت، می‌توانست نیروی محرکه‌ای برای جذب کشتی‌گیران جوان و ایجاد انگیزه باشد، اما این فرصت‌ها از دست رفت. 

وی خاطرنشان کرد: با ترکیب مشکلات مالی، نبود سرمایه‌گذاری، عدم حضور تیم‌ها در لیگ‌ها و ضعف زیرساخت‌ها، کشتی کرمانشاه تا چند سال آینده نمی‌تواند جایگاه مطلوبی پیدا کند؛ پیش‌بینی می‌کنیم وضعیت تا هفت یا هشت سال آینده بدون تغییر باقی بماند، زیرا پایه‌ای برای جایگزینی نسل گذشته وجود ندارد. 

این خبرنگار حوزه ورزش کشتی در پایان گفت: برای بهبود وضعیت، نیاز است هیأت کشتی و مدیران ورزش استان روی توسعه رده‌های پایه تمرکز و سرمایه‌گذاران را جذب کنند، تیم‌های لیگ برتری تشکیل دهند و از طریق رسانه‌ها قهرمانان جوان را معرفی کنند؛ تنها با چنین اقداماتی می‌توان امید داشت کرمانشاه به جایگاه سابق خود بازگردد. 

عامل رکود کشتی کرمانشاه‌ عدم حمایت مالی است

مصطفی قلعه‌شاهینی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین دلایل عقب‌ماندگی کشتی استان، کمبود بودجه و حمایت مالی است؛ مدیران استان هزینه لازم را برای توسعه کشتی اختصاص نداده‌اند و نتیجه این کم‌توجهی، کاهش کیفیت تمرینات و افت عملکرد در مسابقات است. 

وی افزود: ضعف مدیریتی و نبود برنامه‌ریزی منسجم نیز عامل دیگری برای عقب‌ماندگی کشتی کرمانشاه بوده است؛ مشکلات مالی و زیرساختی در کنار هم باعث شده است که این ورزش در استان نتواند جایگاه خود را حفظ کند و استعدادهای بالقوه کشتی به‌خوبی پرورش نیابند. 

این مربی کشتی در کرمانشاه ادامه داد: برای بازگرداندن کشتی کرمانشاه به دوران طلایی، نیازمند برنامه‌ریزی بهتر در هیأت‌های شهرستان و تمرینات منظم زیر نظر مربیان مجرب هستیم؛ کیفیت تمرین‌ها باید افزایش یابد و زمان‌های تمرینی با دقت و بر اساس ظرفیت استعدادها تنظیم شود.
قلعه‌شاهینی تصریح کرد: توجه به رده‌های پایه و نوجوانان نقش حیاتی در آینده کشتی استان دارد؛ ورزشکاران در سنین بالا دیگر قادر به ادامه ورزش حرفه‌ای نیستند، اما اگر از خردسال و نوجوان شروع کنیم، می‌توانیم چند سال آینده چند ملی‌پوش برجسته داشته باشیم و کشتی کرمانشاه را دوباره مطرح کنیم. 

وی خاطرنشان کرد: پیشرفت کشتی استان تنها با سرمایه‌گذاری روی رده‌های پایه ممکن است؛ مربیان باتجربه باید حمایت مالی شوند تا آموزش صحیح و منظم ارائه دهند؛ همکاری شهرستان‌ها و حمایت مسئولان استانی و مردم نیز برای تقویت این روند ضروری است. 

این مربی کشتی در کرمانشاه در پایان گفت: متأسفانه تاکنون هیچ حمایتی از سوی شهرداری، فرمانداری یا حامیان مالی نداشته‌ایم و تمامی هزینه‌ها و زمان صرف شده توسط مربیان به‌صورت شخصی انجام می‌شود؛ امیدوارم با پیگیری‌ها و حمایت‌های لازم، کشتی استان به جایگاه واقعی خود بازگردد. 

افزایش مسابقات انگیزه کشتی‌گیران استان را تقویت می‌کند

امیرعباس شکربیگی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: شور و اشتیاق برای کشتی در استان کرمانشاه کاهش یافته است؛ مربیان کمتر پیگیر هستند و انگیزه خانواده‌ها برای آوردن فرزندانشان به این رشته نیز پائین آمده که بخشی از آن به شرایط اقتصادی استان بازمی‌گردد. 

وی افزود: تعداد کشتی‌گیران نسبت به گذشته کاهش یافته و تمرکز مربیان کمتر شده است؛ این وضعیت موجب افت جایگاه کشتی استان در مسابقات کشوری شده و کرمانشاه از رتبه سوم به بیستم و بیست و پنجم سقوط کرده است. 

این کشتی‌گیر سرپل‌ذهابی ادامه داد: سهم بی‌توجهی مسئولان در این افت بسیار زیاد است؛ هیچ تسهیلات و حمایت کافی برای مربیان و کشتی‌گیران ارائه نمی‌شود؛ انتظار می‌رود امکاناتی مانند بیمه مربیان، تجهیزات استاندارد، جوایز برای موفقیت‌ها و تأمین هزینه برگزاری مسابقات فراهم شود. 

شکربیگی تصریح کرد: برای بازگرداندن کشتی استان به دوران طلایی، سالن‌ها باید استانداردسازی شوند، حقوق و بیمه مربیان پرداخت و هزینه‌های برگزاری مسابقات تأمین شود؛ افزایش تعداد مسابقات انگیزه کشتی‌گیران را بالا می‌برد و حضور آن‌ها در سالن‌ها بیشتر می‌شود. 

وی خاطرنشان کرد: چند سال اخیر کرمانشاه از رقبایی مانند تهران، مازندران، لرستان و همدان عقب مانده است؛ این استان‌ها با تمام توان پیش می‌روند و فاصله زیادی با کرمانشاه ایجاد کرده‌اند؛ بدون حمایت و برنامه‌ریزی مناسب، بازگشت به دوران طلایی دشوار خواهد بود. 

این کشتی‌گیر سرپل‌ذهابی اذعان کرد: شرایط اقتصادی باعث شده کشتی‌گیران جوان پس از حدود چهار سال فعالیت در رده‌های زیر ۲۳ سال، ورزش حرفه‌ای را ترک کنند و به‌دنبال کسب درآمد برای زندگی باشند؛ این مسئله تعداد نمایندگان کرمانشاه در تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی را کاهش داده است. 

شکربیگی در پایان تأکید کرد: برای احیای جایگاه واقعی کشتی استان، نیاز به حمایت مالی، فراهم کردن امکانات، برنامه‌ریزی منسجم و سرمایه‌گذاری روی رده‌های پایه و نوجوانان است؛ تنها با این اقدامات می‌توان امیدوار بود کرمانشاه دوباره چند نماینده در تیم ملی داشته باشد. 

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با مرور وضعیت کنونی کشتی کرمانشاه، روشن می‌شود که مشکل تنها در ضعف مدیریتی یا کمبود حمایت مالی نیست، بلکه نبود یک چشم‌انداز بلندمدت و استراتژی هماهنگ، اصلی‌ترین مانع رشد این رشته است. 

افت انگیزه نسل جدید، کمبود زیرساخت‌های استاندارد و فقدان حضور فعال در لیگ‌ها، وضعیت را پیچیده‌تر کرده است؛ برای احیای جایگاه کشتی استان، لازم است رویکردی نوین و جامع اتخاذ شود؛ برنامه‌ریزی باید فراتر از حل مسائل روزمره باشد و شامل ایجاد مسیرهای پایدار برای پرورش استعدادها، جلب سرمایه‌گذاری هدفمند و تربیت مربیان حرفه‌ای با نگاه به نسل آینده باشد. 

تنها با این ترکیب می‌توان انتظار داشت کرمانشاه دوباره به عنوان یکی از قطب‌های کشتی کشور مطرح شود و نه صرفاً بازگشت به گذشته، بلکه رسیدن به سطحی بالاتر و پایدارتر.

انتهای خبر/