به گزارش خبرنگار گروه سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ آنچه در غزه از گرسنگی و کشتن عامدانه کودکان، زنان و سالخوردگان رخ می‌دهد، لکه ننگی بر پیشانی کشورهای عربی و جامعه جهانی است. نوار غزه در برابر دیدگان همگان جان می‌دهد، اشغالگران به بمباران و کشتار اکتفا نکرده، بلکه مانع از رسیدن آب، دارو، غذا و آرد به ساکنان آن به شکل عامدانه می‌شوند تا پیروزی پوشالی را بر پیکرهای کودکان و سالخوردگان به دست آورند.

کشورهای عربی ثروتمند مانند عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر و اردن، علی‌رغم قدرت مالی و سیاسی، در برابر بحران غزه سکوت اختیار کرده یا اقدامات محدودی انجام داده‌اند. این بی‌تفاوتی ریشه در اولویت‌های ژئوپلیتیکی، روابط با رژیم صهیونیستی و ترس از ناآرامی داخلی دارد: عربستان سعودی و امارات، به عنوان دو کشور ثروتمند عرب، هیچ حمایت مالی یا سیاسی قابل توجهی از غزه نکرده‌اند.

 عربستان بر عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی تمرکز دارد و تنها در صورت تشکیل دولت فلسطینی، ممکن است حمایت کند، اما در عمل سکوت کرده است.
این کشورها در نسل‌کشی شریک تلقی می‌شوند، زیرا با ادامه تجارت با رژیم صهیونیستی و عدم اعمال فشار، به محاصره کمک می‌کنند. 

بن‌بست عرب‌ها در مورد غزه ویرانگر توصیف شده و سکوت آن‌ها شرم‌آور است. جهان عرب، که زمانی فلسطین را متحد می‌کرد، اکنون آن را کنار گذاشته است. کاربران شبکه‌های اجتماعی و تحلیل‌گران می‌پرسند چرا این کشورها، با ثروت عظیم، حمایت نمی‌کنند و پاسخ را در عدم اهمیت دادن به هم‌کیشان عرب می‌دانند.

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا

چرا باید در راه خدا و (نجات) مردان و زنان و کودکان درمانده و بیچاره‌ای نجنگید که (فریاد برمی‌آورند و) می‌گویند: پروردگارا! ما را از این شهر و دیاری که ساکنان آن ستمکارند (و بر ما بیچارگان ستم روا می‌دارند) خارج ساز، و از جانب خود سرپرست و حمایتگری برای ما پدید آور و از سوی خود یاوری برایمان قرار بده (تا ما را یاری کند و از دست ظالمان برهاند). ( سوره النساء آیه ۷۵)

این حدیث صحیح انگار برای امروز کشورهای عربی اسلامی است؛

عَنْ ثَوْبَانَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «يُوشِكُ الْأُمَمُ أَنْ تَدَاعَى عَلَيْكُمْ كَمَا تَدَاعَى الْأَكَلَةُ إِلَى قَصْعَتِهَا»، فَقَالَ قَائِلٌ: وَمِنْ قِلَّةٍ نَحْنُ يَوْمَئِذٍ؟ قَالَ: «بَلْ أَنْتُمْ يَوْمَئِذٍ كَثِيرٌ، وَلَكِنَّكُمْ غُثَاءٌ كَغُثَاءِ السَّيْلِ، وَلَيَنْزَعَنَّ اللَّهُ مِنْ صُدُورِ عَدُوِّكُمُ الْمَهَابَةَ مِنْكُمْ، وَلَيَقْذِفَنَّ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمُ الْوَهْنَ»، فَقَالَ قَائِلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَمَا الْوَهْنُ؟ قَالَ: «حُبُّ الدُّنْيَا وَكَرَاهِيَةُ الْمَوْتِ».  
[صحيح] - [رواه أبو داود وأحمد]

«به زودی ملت‌ها (كفار) علیه شما جمع می‌شوند، همان‌طور که مردم گرسنه دور یک ظرف غذا جمع می‌شوند.» کسی پرسید: «آیا به خاطر کم‌تعداد بودن ماست؟»  حضرت پاسخ دادند: «نه، شما در آن زمان زیاد هستید، اما مثل کف روی آب (بی‌خاصیت و ناتوان) هستید. خداوند ترس از شما را از دل دشمنانتان می‌گیرد و در دل‌های شما ضعف می‌اندازد.» پرسیدند: «این ضعف چیست؟» فرمودند: «علاقه به دنیا و ترس از مرگ.»

تفاوت‌های تلخ کودکشی فرعون و صهیونیست‌ها 

فرعون فقط فرزندان پسر را هدف قرار می‌داد، اما امروزه رژیم صهیونیستی بدون توجه به جنسیت، سن یا وضعیت، به کودکان، زنان و مردان فلسطینی حمله می‌کند. این کودکان هیچ گناهی نکرده‌اند، هیچ پیش‌بینی‌ وجود ندارد که آن‌ها در آینده به عنوان تهدیدی برای رژیم عمل کنند. این جنایت، بی‌سابقه در تاریخ است و متاسفانه، سکوت مجامع بین‌المللی و دولت‌های غربی، به‌ویژه آمریکا، این جنایت را تشدید کرده است.

سازمان کنفرانس اسلامی و ۵۷ کشور اسلامی 

آیا سازمان کنفرانس اسلامی با عضویت ۵۷ کشور، توان تأمین مایحتاج ۲ میلیون مردم بی‌پناه غزه را ندارد؟ پس فلسفه‌ وجودی این سازمان برای چیست؟ مگر نه اینکه برای دفاع از حرمت مسجدالاقصی این سازمان تشکیل شد، پس چرا نسبت به ملت فلسطین این قدر بی‌توجهی می‌کنند؟ ما انتظار جنگ با رژیم صهیونیستی را از سازمان کنفرانس اسلامی نداریم گرچه اگر وارد عمل می‌شدند یک هفته‌ای سفره اسرائیل جمع می‌شد، اما همین قدر که روابط تجاری و سیاسی‌شان را با اسرائیل به معنای واقعی و نه در تظاهر قطع کنند، کار سختی است؟

 چرا به رژیم صهیونیستی ضرب‌الاجل نمی‌دهند و شرایط اضطراری برای ورود مواد غذایی به غزه اعلام نمی‌کنند؟ چرا اتحادیه‌ عرب تحرکی در مقابله با اسرائیل ندارد و گویا در منطقه هیچ اتفاقی نیفتاده است! بیش از یک‌سال است مردم نوار غزه و حتی کرانه باختری در زیر حملات شدید و وحشیانه صهیونیست‌ها قرار دارند و از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کنند، اما سکوت، تمام کشور‌های عربی را فرا گرفته است! آیا اسرائیل فقط با ملت فلسطین دشمن است؟ آیا نقشه‌ روی لباس‌های سربازان صهیونیستی را نمی‌بینید که اسرائیل بزرگ را در چه وسعتی می‌بیند؟
بر اساس آن نقشه تمام اردن، لبنان، سوریه، مصر، دو سوم عراق و دو سوم عربستان حتی شهر مدینه‌النبی (ص) جزو اسرائیل هستند آیا آنان منتظرند تا روزی رژیم اسرائیل به آنان حمله‌ور شود تا باور کنند صهیونیست‌ها چه اندیشه‌ای در سر دارند؟

باید ایستاده به تمدن غرب نفرین فرستاد

تمدنی که روی خون و پوست و گوشتِ مظلومان ایجاد شده است، تمدنی که فلسفه اخلاقش توحش، مبانی اقتصادی‌اش غارت، دیپلماسی‌اش کثافت و دروغ و محکوم کردنش تزویر و نیرنگ است!

روزانه صدها نفر در غزه از گرسنگی می‌میرند چون بوی دلار هنوز سیاستمداران بدبو ولی اتوکشیده غرب را مست می‌کند! ننگ بر شما و تمدنتان! دست‌های استخوان‌شده این شهدای فلسطینی دیر یا زود شما پلیدها را به زباله‌دان تاریخ خواهد فرستاد،به همراه شکم‌پرستانِ بی‌لیاقت خلیج فارس.

نقشه‌ راه ویران‌گر بررسی سیاست‌های غرب 

بررسی تحولات سیاسی و نظامی خاورمیانه از دهه ۹۰ میلادی تاکنون نشان می‌دهد که «مشروع‌سازی» مداخله نظامی همواره با تولید بهانه‌های مشخص همراه بوده است: عراق با ادعای داشتن سلاح‌های کشتارجمعی مورد تهاجم قرار گرفت؛ ادعایی که بعدها دروغ از آب درآمد. افغانستان به بهانه حضور طالبان و اسامه بن‌لادن، به اشغال نظامی در آمد. لیبی را به‌خاطر تلاش برای ساخت تسلیحات هسته‌ای بمباران کردند و قذافی را به شکل فجیعی سرنگون ساختند و کشور عزیزمان ایران سال‌هاست با اتهام تلاش برای تولید بمب اتمی، هدف تحریم‌های وحشیانه و تهدیدهای نظامی قرار دارد.

یمن به دلیل تسلط انصارالله و مواضع ضدصهیونیستی‌اش، به میدان رقابت نیابتی عربستان و غرب تبدیل شده است و لبنان و سوریه نیز به دلیل وجود مواضع به اصطلاح غرب‌ستیز و پایمال‌کردن حقوق اقلیت‌ها، همچنان که شاهد دخالت اسرائیل در سوریه به بهانه حمایت از دروزی‌ها هستیم.

وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ  إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ

(ای پیغمبر) گمان مبر که خدا از کارهایی که ستمگران می‌کنند بی‌خبر است. (نه، بلکه مجازات) آنان را به روزی حوالت می‌کند که چشم‌ها در آن (از خوف و هراس چیزهایی که می‌بیند) باز می‌ماند. (سوره ابراهيم آیه ۴۲)

ابوعبیده (سخنگوی گردان‌های عزالدین قسام در فلسطین) می‌گوید: ما با اندوه و حسرت، در برابر تاریخ و در پیشگاه همه فرزندان امت‌مان فریاد می‌زنیم: ای رهبران امت اسلامی و عربی. ای نخبگان، احزاب بزرگ و علمای این امت! شما در پیشگاه خدا، به‌خاطر تمامی این کودکان یتیم، به‌خاطر مادران داغ‌دیده، به‌خاطر تمامی آواره‌ها و بی‌پناهان و به‌خاطر تمامی زخمیان و گرسنگان، مسئول‌ هستید. شما شریک رنج و درد ده‌ها هزار بی‌گناهی هستید که با سکوت شما تنها ماندند و خون‌شان بر گردن شما سنگینی می‌کند؛ این دشمن نژادپرست و جنایتکار، هرگز نمی‌توانست چنین جنایتی را در برابر چشمان شما مرتکب شود، مگر آن‌که از مجازات آسوده‌خاطر باشد، به سکوت شما دل بسته و به خیانت شما امید بسته باشد. ما هیچ‌کس را از مسئولیت این خون‌های ریخته‌شده معاف نمی‌دانیم و تمامی‌‌ کسانی که توان اثرگذاری دارند، از این مسئولیت مستثنی نیستند و هر کس به اندازه قدرت و نفوذ خود، در برابر این جنایت‌ها پاسخ‌گو خواهد بود.

و سخن آخر 

به امیدی پیروزی اسلام و نابودی کفر 

پیامبر (ص) می‌فرمایند: اتقوا دعوة المظلوم؛ فإنها تُحمل على الغمام، فيقول الله عز وجل: وعزتي وجلالي لأنصرنك ولو بعد حين

«از دعای مظلوم بپرهیزید، زیرا ابرها آن را حمل می‌کنند و خداوند متعال می‌فرماید: به عزت و جلالم سوگند که تو را یاری خواهم کرد، هرچند پس از مدتی باشد.

نویسنده: مهدی رضایی؛ کارشناسی ارشد مذاهب اسلامی