به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۱۴۸ تا ۱۵۴ سوره مبارکه «نساء»، به شرح زیر است:

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به‌ نام خداوند بخشنده مهربان

﴿۱۴۸﴾

لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا

خدا فاش کردن سخن ناروا را دوست نمی‌دارد، مگر از کسی که به او ستم شده باشد؛ و خداوند شنوا و داناست.

﴿۱۴۹﴾

إِن تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَن سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا

اگر نیکی‌ای را آشکار یا پنهان کنید، یا بدی‌ای را ببخشید، (بدانید که) خداوند بسیار بخشنده و بر هر کاری تواناست.

﴿۱۵۰﴾

إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا

کسانی که به خدا و پیامبرانش کفر می‌ورزند و می‌خواهند میان خدا و پیامبرانش جدایی بیفکنند و می‌گویند: «به برخی ایمان می‌آوریم و به برخی کفر می‌ورزیم» و می‌خواهند راهی میان این دو انتخاب کنند…

﴿۱۵۱﴾

أُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا

آنان، در حقیقت کافران حقیقی‌اند؛ و ما برای کافران عذابی خفّت‌بار آماده کرده‌ایم.

﴿۱۵۲﴾

وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُولَـٰئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا

و آنان که به خدا و همه پیامبرانش ایمان آورده و میان هیچ‌یک جدايی نیفکندند، پاداششان را به زودی دریافت می‌کنند؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است.

﴿۱۵۳﴾

يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنۢ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُّبِينًا

اهل‌کتاب از تو می‌خواهند کتابی آسمانی یکجا بر آنان نازل کنی؛ در حالی که آنان از موسی درخواستی بزرگ‌تر از این کردند و گفتند: «خدا را آشکارا به ما نشان بده.» پس به کیفر این سخن، صاعقه گریبانشان را گرفت؛ سپس با آنکه نشانه‌های آشکار برایشان آمد، گوساله را (به خدایی) گرفتند؛ ولی ما آنها را بخشیدیم و به موسی برهانی روشن عطا کردیم.

﴿۱۵۴﴾

وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا

و کوه طور را به سبب پیمانی که گرفتیم بر فراز آنان برافراشتیم، و به آنان گفتیم: «با حالت سجده وارد دروازه شوید» و گفتیم: «در روز شنبه تجاوز (از حکم الهی) نکنید» و از آنان پیمانی محکم گرفتیم.