به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۳۰ تا ۳۷ سوره مبارکه «آل عمران»، به شرح زیر است:

آیه ۳۰:

يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ

ترجمه:

روزی که هر کس آنچه از کار نیک انجام داده حاضر می‌یابد و آنچه از کار بد انجام داده، آرزو می‌کند که ای کاش میان او و آن کار بد فاصله‌ای دور بود. و خدا شما را از [عذاب] خود برحذر می‌دارد و خدا به بندگان مهربان است.

آیه ۳۱:

قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

ترجمه:

بگو: اگر خدا را دوست دارید، پس مرا پیروی کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد و گناهانتان را بیامرزد؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.

آیه ۳۲:

قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ

ترجمه:

بگو: از خدا و پیامبر اطاعت کنید. اگر روی گردانید، بدانید که خدا کافران را دوست ندارد.

آیه ۳۳:

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ

ترجمه:

خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید.

آیه ۳۴:

ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

ترجمه:

فرزندانی که برخی از آنان از نسل برخی دیگرند و خدا شنوا و داناست.

آیه ۳۵:

إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

ترجمه:

هنگامی که همسر عمران گفت: پروردگارا! آنچه در شکم دارم نذر تو کرده‌ام تا آزاد و وقف تو باشد، از من بپذیر که تو شنوا و دانایی.

آیه ۳۶:

فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنثَى وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنثَى وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

ترجمه:

پس هنگامی که او را به دنیا آورد، گفت: پروردگارا! من او را دختر به دنیا آوردم، و خدا بهتر می‌داند که او چه به دنیا آورده است؛ و پسر مانند دختر نیست. و من او را مریم نام نهادم و او و فرزندانش را از شر شیطان مطرود به پناه تو می‌برم.

آیه ۳۷:

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ

ترجمه:

پروردگارش او را به نیکویی پذیرفت و به نیکویی پرورش داد و زکریا را به سرپرستی او گماشت. هرگاه زکریا به محراب نزد او می‌رفت، نزد او روزی‌ای می‌یافت. می‌گفت: ای مریم! اینها از کجا برایت آمده است؟ می‌گفت: اینها از سوی خداست؛ خدا هر که را بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد.