به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهید «منوچهر خطیبی» در سال ۱۳۴۱ در شهرستان سنقر چشم به جهان گشود.

 وی پس از سال‌ها مجاهدت خالصانه در دفاع از میهن اسلامی، سرانجام در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۶۳ در منطقه پیرانشهر به فیض عظیم شهادت نائل آمد. 

متن وصیت‌نامه شهید

شهید خطیبی در بخشی از وصیت‌نامه خود با قدردانی از رنج‌ها و زحمات مادرش چنین می‌نویسد: 
«مادر عزیز و گرامی! اکنون که به عنوان یک رزمنده و سرباز اسلام در برابر دشمنان و کافران مرا روانه میدان نبرد کردی و جامه رزم بر تنم پوشاندی، از تمام زحمات و رنج‌هایی که قلم و زبان از بیان آن ناتوان است، صمیمانه قدردانی می‌کنم.» 

وی ادامه می‌دهد: 
«به نام خدا و به نام شهیدان به خون غلتان کربلای ایران، و به نام آنان‌که به ندای «هل من ناصر ینصرنی» حسین (ع) لبیک گفتند و عاشقانه به استقبال شهادت رفتند و دین خود را مخلصانه ادا کردند. آنان که رفتند کار حسینی کردند و آنان که مانده‌اند باید کار زینبی انجام دهند؛ وگرنه از یزیدیان خواهند بود. »

شهید خطیبی در تشریح حال و هوای معنوی لحظه نگارش وصیت‌نامه می‌نویسد: 
«اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، وجودم سرشار از هیجان و شادی است؛ وجودی لبریز از عشق الهی، عشقی به وسعت جهان که به انسان ایثار، ازخودگذشتگی و راه خدمت به انسانیت را می‌آموزد. دنیا گذرگاهی بیش نیست؛ انسان روزی قدم در آن می‌گذارد و روزی دیگر باید آن را ترک کند.» 

وی در ادامه، با اشاره به کلام امیرالمؤمنین علی (ع)، حقیقت مرگ و شهادت را چنین یادآور می‌شود: 
«سخن امام علی (ع) است که می‌فرماید: مرگ تیرهایی است که به سوی شما پرتاب می‌شود و هرگز خطا نمی‌رود؛ اگر امروز هدف قرار نگرفتی، فردا خواهی گرفت، زیرا مرگ امری حتمی است. پس اگر انسان شهادت سرخ را نپذیرد، دیر یا زود مرگ سیاه او را دربرخواهد گرفت.»