به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ در دل شلوغی‌های زندگی شهری، کارمندان اغلب میان جلسات و مهلت‌های کاری گرفتار می‌شوند و در چنین فضایی، جسم و جان آرام‌آرام از رمق می‌افتد؛ ورزش همچون نفس تازه‌ای است که نیرویی دوباره به کالبد خسته‌ شاغلان می‌دمد و تعادل می‌بخشد.

تکرار روزهای پرمشغله، فشارهای روحی را بر روان می‌افزاید و بی‌تحرکی، آغازی برای فرسودگی تدریجی بدن و ذهن است؛ ورزش، نه یک تجمل، که ضرورتی برای پایداری سلامت و افزایش بهره‌وری در محیط کار به شمار می‌آید.

از مهم‌ترین تأثیرات ورزش، کاهش استرس و اضطراب شغلی است، تحرک بدنی منظم موجب ترشح اندورفین شده و احساس خوشی و آرامش را جایگزین تنش‌های روزمره می‌کند؛ به عبارت دیگر، ورزش برای ذهن شاغلان همانند شستشوی نسیم‌گونه‌ای از غبار روزگار است.

کارمندان اغلب ساعت‌ها پشت میز می‌نشینند و با رایانه سر و کار دارند و همین الگوی بی‌تحرک باعث دردهای عضلانی، افزایش وزن و مشکلات قلبی می‌شود؛ با ورزش منظم، از این آسیب‌ها پیشگیری می‌شود و بدن به حالت تعادل طبیعی باز می‌گردد.

افزایش تمرکز ذهنی، از مزایای شگرف ورزش است، هنگامی که خون‌رسانی به مغز بهتر شود، تصمیم‌گیری‌ها دقیق‌تر و خلاقیت بیشتر خواهد شد؛ افراد پرمشغله با اختصاص تنها ۳۰ دقیقه در روز می‌توانند به تحول در کارایی ذهنی خود دست یابند.

شیوه‌های انجام ورزش برای شاغلان

ورزش لزوماً نیازمند باشگاه یا تجهیزات پیشرفته نیست، حتی حرکات ساده‌ای مانند کشش عضلات، پیاده‌روی تند یا تمرینات تنفسی می‌تواند اثرگذار باشد اما مهم آن است که برنامه‌ای منظم اتخاذ و استمرار در آن رعایت شود.

در میان کارهای روزانه می‌توان فرصت‌هایی برای تحرک ایجاد کرد، استفاده از پله به جای آسانسور، ایستادن برای کشش کوتاه یا قدم زدن در وقت ناهار، نمونه‌هایی ساده اما مؤثر برای داشتن فعالیت بدنی در محیط کار هستند.

برخی شرکت‌ها برنامه‌های ورزش گروهی برگزار می‌کنند، این ورزش‌ها علاوه بر افزایش نشاط جسمی، روحیه‌ تیمی را نیز تقویت می‌کنند؛ تمریناتی مانند یوگا، حرکات کششی یا حتی رقص‌های گروهی می‌توانند میان همکاران پیوندی شاد ایجاد کنند.

تکنولوژی نیز می‌تواند یار ما در این راه باشد! اپلیکیشن‌های تمرینی با برنامه‌های چند دقیقه‌ای برای محیط کار طراحی شده‌اند، استفاده از این ابزارها می‌تواند راهی آسان و مقرون به صرفه برای مدیریت فعالیت بدنی باشد.

افراد پرمشغله می‌توانند از ورزش در خانه بهره‌مند شوند، ویدئوهای آموزشی برخط (آنلاین) و تمرینات بدون تجهیزات، این امکان را فراهم می‌آورند تا حتی در ساعات ابتدایی روز یا پیش از خواب، فرصتی برای سلامتی جسم و جان پدید آید.

تأثیرات روانی و جسمانی ورزش

ورزش نه‌تنها عضلات را نیرومند می‌کند، بلکه روح را نیز جلا می‌دهد؛ بسیاری از افراد شاغل پس از یک جلسه‌ ورزشی، احساس سبکی، تمرکز و خلاقیت بیشتری دارند که مستقیم در کیفیت کار آن‌ها بازتاب می‌یابد.

از نظر علمی، فعالیت فیزیکی منظم باعث بهبود خواب شبانه نیز می‌شود، کارمندی که شب را آسوده می‌خوابد، روز بعد با انرژی بیشتر و عملکردی بهتر در محل کار ظاهر می‌شود؛ خواب خوب، سنگ بنای موفقیت شغلی است.

ورزش موجب کاهش فشار خون، کنترل قند خون و تنظیم وزن می‌شود، این موارد در پیشگیری از بیماری‌های مزمن که افراد پرکار را تهدید می‌کنند، بسیار مهم است، بدن سالم توان بیشتری برای مواجهه با استرس‌های کاری دارد.

افزایش اعتماد به‌ نفس، از دیگر آثار روانی ورزش است؛ وقتی فرد ظاهر بهتری دارد و در بدن خود احساس قدرت می‌کند، با صلابت بیشتری در تعاملات کاری و تصمیم‌گیری‌های روزانه ظاهر می‌شود.

ورزش حتی بر روابط اجتماعی اثرگذار است؛ افراد پرمشغله که فرصتی برای ورزش با دیگران می‌یابند، محیطی برای تبادل نظر، حمایت اجتماعی و هم‌افزایی پیدا می‌کنند که این امر می‌تواند از انزوای شغلی جلوگیری کند.

تجهیزات لازم برای آغاز ورزش

برای آغاز ورزش، نیازی به تجهیزات گران‌قیمت نیست، بلکه یک جفت کفش راحت، لباس ورزشی سبک و فضایی اندک، تمام آن چیزی است که برای شروع کافی است؛ ساده بودن در شروع یک کار، بهانه‌ها را از میان برمی‌دارد.

در صورت تمایل به تمرینات پیشرفته‌تر، وسائلی همچون دمبل، کش ورزشی یا مت ورزشی می‌توانند کمک‌کننده باشند؛ این ابزارها فضای زیادی اشغال نمی‌کنند و برای استفاده در خانه یا دفتر کار مناسب‌ هستند.

بطری آب همیشه باید همراه ورزشکار باشد چرا که حفظ رطوبت بدن در حین تمرینات بسیار مهم است، همچنین حوله‌ کوچک برای پاک کردن عرق و جلوگیری از لغزش هنگام تمرین بر روی سطوح، پیشنهاد می‌شود.
اگر فردی به تمرینات هوازی مانند دویدن علاقه‌مند است، تلفن همراه با اپلیکیشن‌های ثبت گام و زمان می‌تواند انگیزه‌بخش باشد؛ موسیقی نیز در ایجاد فضای دل‌چسب نقش بسزایی دارد.

در محیط‌های کاری، میزهای ایستاده، توپ‌های تعادلی یا زیرپایی‌های متحرک نیز به ایجاد تحرک کمک می‌کنند؛ هرچه ابزارهای تحریک‌کننده‌ تحرک در دسترس‌تر باشند، امکان استمرار در ورزش نیز بیشتر خواهد شد.

اقدامات ایمنی و احتیاطی در ورزش

ورزش بدون رعایت اصول ایمنی، خود می‌تواند سبب آسیب شود، افراد باید بدن خود را پیش از تمرین گرم کنند تا از کشیدگی عضلانی یا پیچ‌خوردگی مفاصل جلوگیری شود؛ گرم‌ کردن، آغازی محتاطانه برای تندرستی است.

آگاهی از محدودیت‌های بدنی مهم است؛ افراد شاغل ممکن است سابقه‌ بیماری‌هایی مانند درد کمر یا زانو داشته باشند که در چنین شرایطی، انتخاب تمرینات باید با احتیاط و ترجیحاً با مشاوره‌ متخصص انجام گیرد.

حرکات باید به درستی اجرا شوند، تماشای ویدئوهای آموزشی معتبر و تمرین زیر نظر مربی، از آسیب‌های احتمالی جلوگیری می‌کند؛ فرم صحیح، کلید بهره‌وری از ورزش و حفظ سلامت عضلات و مفاصل است.

البته نباید در انجام تمرینات زیاده‌روی کرد، افراد پرمشغله ممکن است بخواهند در زمان کم، نتیجه‌ زیاد بگیرند اما این روش، فرساینده و خطرناک است؛ اصل تدریج در ورزش باید همیشه رعایت شود.

در صورت احساس درد، سرگیجه یا تنگی نفس، تمرین باید بلافاصله متوقف شود، سلامت بر هر چیزی مقدم است؛ گوش دادن به پیام‌های بدن، بهترین راه برای پیشگیری از مشکلات در مسیر ورزشی است.

فراهم‌سازی شرایط و امکانات لازم

کارفرمایان می‌توانند نقش مهمی در ترویج ورزش میان کارمندان ایفا کنند، اختصاص اتاق‌های کوچک برای استراحت و ورزش، نصب پوسترهای آموزشی و ایجاد فرهنگ سلامت‌محور در محیط کار، نمونه‌هایی مؤثر هستند.

تسهیل در تنظیم ساعت کاری برای داشتن زمان ورزش از دیگر اقدامات مفید است؛ انعطاف در برنامه‌ روزانه کارمندان، به آن‌ها امکان می‌دهد که بخشی از وقت خود را بدون فشار روانی به ورزش اختصاص دهند.

برخی سازمان‌ها با عقد قرارداد با باشگاه‌های ورزشی، کارمندان را تشویق به فعالیت بدنی می‌کنند؛ ارائه‌ کارت‌های تخفیف یا زمان آزاد در هفته برای ورزش، نشانه‌ توجه به سلامت نیروی انسانی است.

خانواده‌ها با درک اهمیت ورزش برای افراد پرکار، باید به آن‌ها زمان، فضا و حمایت عاطفی لازم را بدهند تا بتوانند بدون مزاحمت، به سلامتی خود برسند.

دولت‌ها و نهادهای شهری نیز می‌توانند با ساخت پارک‌ها، مسیرهای پیاده‌روی، ایستگاه‌های ورزشی و فرهنگ‌سازی رسانه‌ای، محیطی مهیا برای تحرک بدنی اقشار شاغل فراهم آورند؛ جامعه سالم، با انسان‌های سالم ممکن می‌شود.

در روزگاری که سرعت و فشار کارهای روز‌مره، چهره‌ زندگی را فرا گرفته‌اند، ورزش برای کارمندان همچون تکیه‌گاهی استوار برای بازگشت به تعادل است؛ با برنامه‌ریزی هوشمندانه، می‌توان میان کار و سلامت، پلی محکم و ماندگار ساخت.

ورزش تنها ابزاری برای زیبایی ظاهری نیست، بلکه زیربنای سلامتی ذهنی، روانی و جسمی است؛ هیچ شغلی آن‌قدر مهم نیست که سلامت فرد را به حاشیه براند و تندرستی، پیش‌شرط هر موفقیتی در زندگی است.

بی‌تردید، آغاز راه با گام‌هایی کوچک اما پیوسته، ثمربخش خواهد بود؛ با رعایت ایمنی، استفاده از ابزارهای ساده و حمایت اطرافیان، ورزش می‌تواند به بخشی از سبک زندگی پرمشغله تبدیل شود.

پس بیایید عزم کنیم، نه فردا، که از همین امروز، دقایقی از روز را به ورزش اختصاص دهیم؛ این دقایق، سرمایه‌ای برای آینده‌ای سالم، شاداب و کارآمد خواهد بود.

و به‌ خاطر داشته باشیم کار برای زیستن است، نه زیستن برای کار و ورزش، رمق زیستن را تازه نگه می‌دارد.

یادداشت به قلم شکیبا خاطری؛ فعال رسانه‌ای