به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ در روزگاری که اضطراب به آسانی بر دل‌ها چنگ می‌زند و خستگی بر شانه‌های زندگی سنگینی می‌کند، چه نیکوست که انسان پناه ببرد به جایی که جسم و جان آرام گیرد؛ پیلاتس، ورزشی برخاسته از ژرفای شناخت بدن و ذهن، است که نه‌تنها تمرینی است برای عضله، بلکه مراقبه‌ای برای روحیه افراد است؛ اگرچه زادگاه این ورزش در غرب است اما روح آن جهانی است و کرمانشاه با اصالت کوه‌هایش و طنین نیایش‌های مردمانش، بستری شایسته برای شکوفایی این هنر تن و جان است.

پیلاتس چیست؟

پیلاتس نه ورزش صرف است، نه فقط تمرین عضله و نه حتی یک سبک زندگی معمولی؛ پیلاتس راهی است برای بازگشت به خویشتن، از طریق تمرین آگاهانه، تمرکز عمیق و هماهنگی بی‌نقص میان ذهن و جسم؛ این روش که بنیان‌گذارش، جوزف پیلاتس، آن را به‌منزله‌ «کنترلوجی» معرفی کرد، بر آن است تا انسان را به کنترل کامل بدن خویش برساند؛ کنترلی که ثمره‌اش تعادل، قدرت، زیبایی حرکات و سلامت درونی است.

تأثیرات پیلاتس بر وجود انسان

۱ـ تن در مسیر تعادل:

در پیلاتس، عضلات مرکزی بدن ــ آنچه به «core» شهرت دارد ــ محور اصلی تمرینات است؛ این عضلات که ستون‌های پنهان پایداری بدن‌ هستند، با پیلاتس جان تازه می‌گیرند و قامت آدمی را از درون استوار می‌سازند که نتیجه‌اش، قامت افراشته‌ای است که نه‌ فقط زیبا، که سالم و بی‌درد نیز است.

۲ـ ذهنی رها از اضطراب:

هنگامی که دم و بازدم در هماهنگی کامل با حرکت قرار می‌گیرند، ذهن مجال می‌یابد تا از بند نگرانی‌ها رها شود؛ هر تمرین، مکاشفه‌ای است درون‌نگر؛ سفری در لایه‌های ناپیدای ذهن که با هر بازدم، زخم‌های تن را مرهم می‌نهد.

۳ـ بدنی که خود را بهتر می‌شناسد:

یکی از جلوه‌های شگفت‌انگیز پیلاتس، بالا بردن آگاهی بدنی است و با انجام مکرر حرکات دقیق و آهسته، فرد می‌آموزد که به بدن خود گوش دهد، نشانه‌های خستگی را بشناسد و با مهربانی با خود رفتار کند؛ چنین آگاهی‌، در دیگر ابعاد زندگی از نحوه نشستن پشت میز تا واکنش به موقعیت‌های استرس‌زا نیز تأثیر می‌گذارد.

اهمیت پیلاتس برای زندگی روزمره

زندگی مدرن، اگرچه رفاه ظاهری را به ارمغان آورده اما با خود نوعی از انجماد بدنی نیز همراه کرده است؛ ساعت‌ها پشت رایانه نشستن، سبک زندگی کم‌تحرک و فشارهای روحی، آدمی را از بدنی که روزگاری پرجنب‌ و جوش و زنده بود، دور ساخته است و در این میان، پیلاتس همچون چشمه‌ای زلال در دل کویر، بدن را دوباره به جریان می‌اندازد؛ هر حرکت پیلاتس، نه فقط برای شکل‌دهی عضله بلکه برای بازآفرینی توازن طبیعی بدن است و با انجام منظم آن، دردهای مزمن از میان می‌روند، خواب بهبود می‌یابد و کیفیت زندگی به شکل ملموسی ارتقا می‌یابد.

ابزارهای هم‌پای پیلاتس

اگرچه روح پیلاتس بی‌نیاز از ابزار است، اما برخی وسائل در تسهیل و تنوع تمرین‌ها نقش بسزایی دارند:

- مت پیلاتس: فرشی نرم که تکیه‌گاه حركات آرام و عمیق است.

- توپ بزرگ تعادلی: یاری‌دهنده‌ای بازیگوش که تعادل را به چالش می‌کشد.

- حلقه پیلاتس: ابزاری ساده اما مؤثر برای فعال‌سازی عضلات داخلی.

- رفُرمِر: دستگاهی با فنرها و بندهایی که پیشرفته‌ترین شکل تمرین را میسر می‌کند.

- کش‌های مقاومتی: برای تقویت عضلات بدون فشار مستقیم.

ایمنی در پیلاتس؛ شرط نخست سلامت

ورزش، هرچند مفید است اما اگر بی‌احتیاطی انجام گیرد، مایه‌ رنج و درد می‌شود؛ در ورزش پیلاتس نیز اصل نخست، ایمنی و احترام به محدودیت‌های بدن است:

- آغاز تمرین با بدن گرم و پایان آن با آرام‌سازی.

- شنیدن صدای بدن و توقف هنگام بروز درد.

- اجتناب از رقابت، حتی با خود.

- انتخاب مربی کارآزموده با دانش آناتومی و تجربه‌ کافی.

کرمانشاه و پیلاتس پیوندی ممکن و ضرورتی فوری

کرمانشاه، سرزمینی با پیشینه‌ای دیرینه در فرهنگ و ورزش، امروز نیازمند آن است که نگاهی نو به تندرستی بیفکند؛ با توجه به رواج کم‌تحرکی، تغییر سبک زندگی و افزایش مشکلات اسکلتی در جامعه، ترویج پیلاتس نه تنها امکان‌پذیر که ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است اما برای آن‌ که این ورزش به درستی در دل مردم کرمانشاه بنشیند، باید زیرساخت‌ها را جدی گرفت:

۱ـ احداث استودیوهای تخصصی پیلاتس در محله‌های مختلف:

نه‌تنها در مرکز شهر، که در حاشیه‌ شهر و شهرستان‌ها نیز، فضاهایی با امکانات استاندارد باید فراهم شود.

۲ـ آموزش مربیان بومی:

مربیانی که نه فقط بر فنون پیلاتس، بلکه بر زبان دل مردم مسلط باشند، می‌توانند پلی میان این ورزش و جامعه باشند.

۳- حمایت شهرداری و اداره ورزش و جوانان:

با اعطای یارانه‌ها، تبلیغات عمومی و تخصیص مکان‌های مناسب، این ورزش می‌تواند فراگیر شود.

۴ـ ترکیب پیلاتس با طبیعت:

تلفیق طبیعت و حرکت، روح را جلا می‌دهد.

پیلاتس، آموختن تعادل است؛ میان قدرت و لطافت، میان حرکت و سکون، میان تن و جان و چه جایی بهتر از کرمانشاه، دیاری با ریشه‌هایی در عمق تاریخ، برای گسترش چنین ورزشی؟

باشد که با همت مردم، مسئولان، و مربیان دلسوز، این ورزش در میان خانواده‌های کرمانشاهی نهادینه شود و جسم و جانشان را به آرامش پیوند دهد.

یادداشت به قلم شکیبا خاطری؛ فعال رسانه‌ای