نصرالله شفیعی در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با اشاره به پیامدهای عمیق غرب‌زدگی در جوامع اسلامی اظهار داشت: غرب‌زدگی هویت واقعی انسان‌ها را از آن‌ها سلب می‌کند و انسان را از موجودی مؤثر، سازنده، مفید و کارآمد، به موجودی تبدیل می‌کند که خود را به‌تمامی در خدمت اهداف دشمنان قرار می‌دهد.

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی با اشاره به دیدگاه جلال آل‌ احمد در توصیف غرب‌زدگی افزود: آل احمد معتقد است فساد نسل جدید، نتیجه خودباختگی در برابر غرب و ماشینیسم است؛ وی آدم غرب‌زده را بی‌هویت، راحت‌طلب، بی‌مرام و فاقد هرگونه باور و اصالت معرفی می‌کند که نه اهل ایمان است و نه اهل انکار، بلکه تماشاگری بی‌تعهد است که همیشه کنار گود ایستاده است و هیچ‌گاه در متن مسائل اجتماعی و فرهنگی حضور ندارد.

شفیعی با تأکید بر اینکه غرب‌زدگی بیماری‌ای است که به‌سادگی از ذهن و اندیشه انسان خارج نمی‌شود، گفت: این بیماری اگر در افکار کسی نفوذ کند، روح و فرهنگ او را دچار فروپاشی می‌کند. مشکل اصلی در اینجاست که بسیاری از روشن‌فکران مبتلا به غرب‌زدگی، خود را اهل اندیشه می‌دانند و حاضر نیستند به نصایح دلسوزان توجه کنند. آن‌ها منتقدین را عقب‌مانده و متحجر می‌پندارند و به همین دلیل روز‌به‌روز بیشتر در چاهی که گرفتار شده‌اند، فرو می‌روند.

وی در ادامه با اشاره به سخنان امام خمینی (ره) پیرامون عمق بیماری غرب‌زدگی در کشور، بیان کرد: امام خمینی (ره) این بیماری را یک بیماری مزمن دانسته‌اند که در طول ۵۰ سال، توسط خائنان و استعمارگران به جامعه تزریق شده است، معظم‌له تأکید دارند که انتظار رفع فوری این بیماری، توقعی غیرمعقول است، چرا که این تفکر در مراکز آموزشی و دانشگاهی نهادینه شده و اصلاح آن نیازمند صبر، زمان و تلاش فراگیر است.

شفیعی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به یکی از پیامدهای خطرناک غرب‌زدگی افزود: ترویج بی‌دینی و مخالفت با ارزش‌های دینی از نشانه‌های روشن غرب‌زدگی است. این افراد در سایه مبارزه با دین، برای خود هویت می‌سازند و تلاش می‌کنند دین را غیرضروری و زائد معرفی کنند.

وی در پایان با نقل قولی از استاد شهید مطهری گفت: استاد مطهری معتقد است که تحت تأثیر تلقینات غربی، برخی جوانان ما دین را سربار زندگی می‌پندارند؛ در حالی که دین سرمایه اصلی زندگی است. او این تلقی را به انسانی تشبیه می‌کند که سرمایه خود را بار اضافی می‌داند و در سفر زندگی، آن را رها می‌سازد؛ غافل از اینکه تمام سرمایه‌اش در همان کیف رهاشده نهفته است.

انتهای خبر/