
یادداشت؛
نغمه آرام سلامتی در کوچههای زندگی
در روزگاری که اضطراب و افسردگی به مهمترین دردهای زمانه بدل شدهاند، پیادهروی به سان دارویی طبیعی، بینیاز از نسخه، آرامش را به جان بازمیگرداند.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ در شلوغی جهان پرهیاهوی امروز، جایی میان دود، ترافیک، اضطراب و روزمرگی، گاهی انسان نیاز دارد دکمه توقف را فشار دهد؛ نگاهی به آسمان بیندازد، نفسی عمیق بکشد و گامی بردارد، نه به سمت مقصدی مشخص، که برای لمس زندگی، برای شنیدن صدای قلبش، برای زندهماندن، نه فقط زیستن؛ و چه ورزشی جز پیادهروی میتواند اینگونه آرام، بیتجمل و در عین حال عمیق و مفید باشد؟
پیادهروی، سادهترین و در دسترسترین شکل ورزش است که نیازی به تجهیزات خاص ندارد، نیازی به عضویت در باشگاه یا زمانبندی سخت و برنامهریزی دقیق نیست؛ تنها کافیست پاهای خود را مهمان زمین کنید، در هوایی آزاد یا حتی در راهروهای خانه و بگذارید قدمهایتان موسیقی سلامتی را بنوازند.
این ورزش، نه برای رقابت، که برای توازن روح و جسم برای زنده کردن عضلات، آرامکردن ذهن و بازگشت به خویشتن است.
اهمیت و فواید ورزش پیادهروی
فواید پیادهروی چنان گسترده و ژرف هستند که گویی طبیعت خود آن را به عنوان درمانی همهجانبه برای جسم و جان انسان طراحی کرده است؛ این ورزش، نهتنها به بهبود گردش خون کمک میکند، بلکه فشار خون را تنظیم و قلب را تقویت کرده و از بروز بیماریهایی چون دیابت نوع ۲، سکته قلبی و چاقی پیشگیری میکند.
از سوی دیگر، پیادهروی تأثیری شگرف بر سلامت روان دارد؛ هر گام میتواند اضطرابی را از تن بتکاند و هر نفس تازهای در دل هوای آزاد، میتواند اندکی از خستگیهای روحی را زدوده و جان را جلا دهد.
در روزگاری که اضطراب و افسردگی به مهمترین دردهای زمانه بدل شدهاند، پیادهروی به سان دارویی طبیعی، بینیاز از نسخه، آرامش را به جان بازمیگرداند.
تجهیزات مورد نیاز برای پیادهروی
هرچند پیادهروی ورزشی ساده و کمهزینه است اما برای بهرهبردن از حداکثر فواید آن و جلوگیری از آسیب، رعایت برخی نکات و بهرهگیری از تجهیزات مناسب ضروری است:
ـ کفش مناسب: مهمترین ابزار، کفشی است که نهتنها اندازه پای شما باشد، بلکه دارای کفی مناسب، سبک و انعطافپذیر باشد تا فشار را به درستی بر کف پا تقسیم کند و از بروز آسیبهایی چون زانو درد یا کمردرد جلوگیری نماید.
- لباس راحت و مناسب فصل: از پوشاک سبک، قابل تنفس و متناسب با دمای هوا استفاده کنید و در زمستان لباسهای گرمتر و چندلایه و در تابستان لباسهایی نخی و روشن ترجیح دارند.
- بطری آب: برای جلوگیری از کمآبی، بهویژه در هوای گرم، همراه داشتن یک بطری آب ضروریست.
- ساعت هوشمند یا گامشمار: اگرچه اختیاری است اما داشتن ابزارهایی که تعداد گامها، مسافت طی شده و ضربان قلب را اندازهگیری کنند، میتواند انگیزهبخش و مفید باشد.
- کلاه و عینک آفتابی (در صورت نیاز): برای پیادهروی در هوای آفتابی، این دو وسیله از چشم و پوست شما محافظت خواهند کرد.
نکات ایمنی برای پیادهروی ایمن و مؤثر
پیادهروی هرچند ورزشی بیخطر به نظر میرسد اما بیتوجهی به نکات ایمنی ممکن است باعث بروز آسیب یا خطراتی شود:
- گرمکردن قبل از شروع: چند حرکت کششی ساده پیش از آغاز پیادهروی، بدن را آماده کرده و از گرفتگی عضلات یا دردهای بعدی جلوگیری میکند.
- انتخاب مسیر ایمن: مسیرهایی روشن، بدون پستی و بلندیهای خطرناک، یا ترافیک سنگین انتخاب کنید و اگر شبهنگام پیادهروی میکنید، از لباسهای بازتابدهنده نور استفاده نمایید.
- پرهیز از گوشیزدگی کامل: گوشدادن به موسیقی آرام یا پادکست میتواند دلپذیر باشد، اما صدای محیط را نیز حفظ کنید تا از خطراتی مانند برخورد با وسائل نقلیه یا حیوانات مطلع شوید.
- هیدراته ماندن: نوشیدن آب، پیش و پس از پیادهروی از کمآبی جلوگیری میکند و به عملکرد بهتر بدن کمک میکند.
- شنیدن ندای بدن: اگر احساس درد، سرگیجه یا خستگی شدید داشتید، توقف کنید و به بدن خود استراحت دهید؛ ورزش زمانی مفید است که با بدن همراه باشد، نه علیه آن.
پیشنهاداتی برای لذتبخشتر شدن پیادهروی
- دوستی در گامها: با یکی از دوستان یا اعضای خانواده پیادهروی کنید؛ اینگونه هم دلها نزدیکتر میشود و هم انگیزهتان برای تداوم ورزش بیشتر میشود.
- تنوع در مسیر: هرچند داشتن مسیر ثابت مفید است، اما گاه تغییر مسیر میتواند تجربهای نو و لذتبخش باشد.
- تعیین هدف: مثلاً ۸ هزار گام در روز یا ۳۰ دقیقه پیادهروی بدون توقف؛ این اهداف کوچک، باعث ماندگاری بیشتر این عادت خواهند شد.
- در آغوش طبیعت: اگر میتوانید، مسیرهای سرسبز، پارکها یا کنار رودخانهها را برای پیادهروی انتخاب کنید؛ طبیعت خود مرهمی فراتر از هر دارو است.
پیادهروی، نه فقط یک ورزش، که یک آئین زندگی است؛ آئینی ساده اما ژرف که میتواند آغازگر تغییراتی بنیادین در سلامت جسم و جان ما باشد؛ در دنیایی که سرعت و استرس، ما را از خود دور کرده، این ورزش بیادعا، همچون دوستی صمیمی، ما را به خویش بازمیگرداند.
امید است هر روز، حتی برای چند دقیقه، فرصت گامبرداشتن را به خودمان هدیه دهیم؛ نه برای رسیدن، که برای بودن؛ برای درک حضور، برای آشتی با تنفس، با زمین، با زندگی.
یادداشت به قلم شکیبا خاطری؛ فعال رسانهای
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!