به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ امام علی (علیه‌السلام) در این سخن حکیمانه به لغزش‌هایی اشاره می‌کنند که گاه از افراد باشخصیت و جوانمرد سر می‌زند و توصیه می‌فرمایند که جامعه باید از آن چشم‌پوشی کند.

حضرت می‌فرمایند:

«از لغزش‌های افراد با شخصیت و جوانمرد چشم‌پوشی کنید، چرا که هیچ‌کس از آنان نمی‌لغزد مگر آن‌که دست خدا در دست اوست و او را بلند می‌کند».
(أَقِيلُوا ذَوِي الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ، فَمَا يَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَيَدُ اللَّهِ بِيَدِهِ يَرْفَعُهُ)

واژه‌ی «اقیلوا» از ریشه‌ی اقاله، به معنای بخشیدن و چشم‌پوشی است؛ «مروءات» جمع مروءه، به معنای شخصیت و جوانمردی و «عثرات» جمع عثره، به معنای لغزش و خطا است.

امام علی (علیه‌السلام) در این بیان، به حقیقتی اخلاقی اشاره می‌کنند: هر انسانی، جز معصومان (علیهم‌السلام)، در زندگی خود ممکن است دچار خطا شود؛ با این حال، اگر خطایی از نیکوکاران و افراد باتقوا سر زند، باید با بزرگواری از آن گذشت و اجازه نداد که آبروی آنان خدشه‌دار شود؛ چرا که خداوند خود، یاری‌گر و مدافع چنین بندگانی است.

حضرت می‌فرمایند: هرگاه یکی از این افراد نیک‌سیرت به زمین بخورد، خداوند دست او را می‌گیرد و از زمین بلند می‌کند.

از این سخن ژرف دو پیام اخلاقی قابل برداشت است:

۱- لزوم حفظ حرمت نیکان: لغزش‌های کوچک نباید حسن ظن نسبت به افراد صالح را از بین ببرد؛ همان‌گونه که در مثل معروف آمده است: «اَلْجَوادُ قَدْ يَكْبُو» (اسب نیک نیز گاه می‌لغزد) و «الصّارِمُ قَدْ يَنْبُو» (شمشیر برنده هم گاه کارگر نمی‌شود).

۲- پاداش تقوا و جوانمردی: اگر انسان در مسیر نیکی و کرامت گام بردارد، خداوند در هنگام لغزش‌ها او را تنها نمی‌گذارد، دستش را می‌گیرد و آبرویش را حفظ می‌کند.

این سخن امیر مؤمنان (علیه‌السلام)، راهی برای ساختن جامعه‌ای بر پایه‌ گذشت، انصاف و حرمت نیکوکاران است؛ جامعه‌ای که در آن خطای کوچک، نیکی‌های بزرگ را نمی‌پوشاند.

انتهای خبر/