جلال الفتی در گفتگو با خبرنگار گروه اقتصادی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: در دنیای امروز توسعه تکنولوژی رابطه مستقیم با پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورها دارد؛ تکنولوژی عامل اصلی ایجاد ثروت و توانایی ملی است و رشد اقتصادی را تسهیل می‌کند. 

وی افزود: نقش انسان در بهره‌گیری از تکنولوژی محوری و غیرقابل جایگزین است؛ بدون نیروی انسانی متخصص، استفاده از ماشین‌آلات مدرن ممکن نیست؛ دانشگاه با تربیت نیروی ماهر، حلقه اتصال علم و صنعت را ایجاد کرده و زمینه پیشرفت ملی را فراهم می‌کند. 

تعامل سه‌جانبه دانشگاه، صنعت و دولت

کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: تعامل صنعت و دانشگاه موجب ارتقای دانشجویان و پاسخ به نیازهای تحقیقاتی صنعت می‌شود؛ دانشگاه باید آموزش‌های کاربردی ارائه دهد و صنعت نیز نتایج تحقیقات علمی را در تولید به کار گیرد و فرصت‌های اشتغال مفید ایجاد کند. 

فاصله علم و نیازهای صنعت

الفتی با بیان اینکه فاصله قابل توجهی بین توان علمی کشور و نیازهای صنعت وجود دارد، گفت: دانشگاه‌ها بیشتر بر انتقال دانش خارجی تمرکز دارند و بسیاری از دانش‌های اقتباس شده بدون بومی‌سازی در اختیار دانشجویان قرار می‌گیرد، که استفاده عملی از آن محدود است. 

وی ادامه داد: در کشورهای توسعه یافته ارتباط مستمر دانشگاه و صنعت چرخه مثبتی ایجاد می‌کند، اما در کشورهای در حال توسعه این رابطه ضعیف است و دانشگاه عمدتاً به آموزش می‌پردازد و صنعت بدون بهره‌گیری از دانش روز فعالیت می‌کند. 

کارشناس مسائل اقتصادی تأکید کرد: ایجاد ارتباط ارگانیک و غیر اجباری بین دانشگاه و صنعت ضروری است؛ اقدامات دستوری و روبنایی، مانند دفاتر ارتباط دانشگاه با صنعت، نتیجه قابل توجهی نداشته‌اند؛ نوآوری ناشی از تحقیقات، مزیت رقابتی بنگاه‌های اقتصادی را تعیین می‌کند. 

الفتی افزود: پیوند ضعیف علوم و فناوری با دانشگاه و صنعت مانع تولید محصولات مبتنی بر تحقیق و توسعه است؛ سهم پائین تولید ناخالص ملی و صادرات محدود، پیامد این ضعف ارتباطی محسوب می‌شود و تراز تجاری کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد. 

وی گفت: توسعه پایدار نیازمند تعامل سه‌جانبه دانشگاه، صنعت و دولت است؛ هر نقص در یکی از این نهادها سیستم کل را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ جزیره‌ای بودن دانشگاه، صنعت و دولت، مانع همکاری مؤثر و هم‌افزایی علمی و اقتصادی می‌شود. 

کارشناس مسائل اقتصادی یادآور شد: دولت باید نقش تسهیل‌کننده و تثبیت‌کننده داشته باشد؛ دانشگاه نیروی متخصص تربیت می‌کند که با نیازهای صنعت آشنا نیست و صنعت بدون بهره‌گیری از دانش روز، تولید ناکارآمد خواهد داشت؛ تنها ایجاد پل محکم بین این سه نهاد می‌تواند مشکل را حل کند. 

الفتی تصریح کرد: دلایل ضعف ارتباط دانشگاه و صنعت شامل تفاوت فرهنگی، نبود انگیزه، انعطاف‌ناپذیری ساختارها، ناتوانی در شبکه‌سازی و کمبود تجربه و اطلاعات است؛ بدون رفع این موانع، مهارت‌آفرینی و توسعه علمی کشور با محدودیت مواجه می‌شود. 

الفتی در پایان گفت: نیازسنجی از صنعت، تدوین دوره‌های مهارت‌آفرینی، برگزاری دوره‌های مشترک دانشگاه و صنعت، هدایت پایان‌نامه‌ها به سمت کاربردی شدن و تعامل با فارغ‌التحصیلان شاغل در صنعت، می‌تواند زمینه رشد و توسعه همزمان دانشگاه و صنعت را فراهم کند. 

انتهای خبر/